«ΣΩΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ …ΜΠΟΡΕΙΣ»

 

Ως γυναίκα και μητέρα τριών παιδιών, δεν μπορώ να αντισταθώ και να μη σχολιάσω ένα άρθρο της Sirpou Nikoletas, μια αναφορά σε μια Ελληνίδα μαία που ζει χρόνια σε μια πόλη της βόρειας Γερμανίας και εργάζεται ως μαία εκεί. Στην πόλη Salzgitter , όπου μένουν 150.000 μόνιμοι κάτοικοι και 6.000 μετανάστες.

Αναφέρει λοιπόν πως ως τώρα γυναίκες και άνδρες της φερόταν με ευγνωμοσύνη κάθε φορά που έφερνε στον κόσμο ένα παιδί. Όλοι …εκτός από τους μετανάστες με καταγωγή το Αφγανιστάν, Πακιστάν, Αλγερία, αυτούς δηλαδή που έρχονται κατά κόρον και στη δική μας χώρα.

Αυτοί λοιπόν, αντί για ευχαριστώ στη μαία, τη φτύνουν και μάλιστα με φανερό μίσος….
Ο λόγος;;; Γιατί αυτές οι άπιστες μαίες ακουμπάνε τις γυναίκες τους…
Πετάνε κάτω ό,τι δεν χρειάζονται ενώ ο σκουπιδοτενεκές είναι δίπλα τους, μόνο και μόνο για να το μαζέψουν οι καθαρίστριες….

Δεν μπορώ να ξεχάσω τις ιερές στιγμές ,όταν έφερα στον κόσμο τα παιδιά μου!!
Oλη εκείνη την αγωνία, τον κρυφό φόβο αν όλα θα πάνε καλά, τον μοιραζόμουν με τη μαία που δεν έφευγε λεπτό από κοντά μου και με το γιατρό μου.

Και όταν όλα τελείωσαν, αυτοί οι δυο άνθρωποι, φάνταζαν ήρωες και θεοί στα μάτια μου.
Τους χρωστούσα τον ασφαλή ερχομό των παιδιών μου στον κόσμο ετούτο κι αυτό δεν είχε αντάλλαγμα…

Ποια κουλτούρα λοιπόν, μπορεί να έχει φτύσιμο, δηλαδή πλήρης απαξίωση και υποτίμηση ενός τόσο σημαντικού λειτουργήματος σαν αυτό της μαίας ;;;

Τι είδους πλάσματα μπορούν να μην νιώθουν συγκίνηση σε τέτοιες ιερές και μοναδικές στιγμές, αλλά μίσος κι απέχθεια στην επαγγελματία που βοήθησε στον ερχομό του παιδιού τους;;;

Ποια πίστη υποδέχεται χωρίς λαχτάρα ένα αθώο μωράκι και θεωρεί πως είναι ανάξια η επαγγελματίας και πως μολύνει τη λεχώνα επειδή την αγγίζει για να τη βοηθήσει;;;

Τι είδους πολιτισμός είναι αυτός που σου επιτρέπει να πετάς το σκουπίδι σου κάτω μόνο και μόνο για να υποχρεώσεις τον άπιστο να το μαζέψει;;;

Εικόνες που θυμίζουν σκουπιδότοπο μπορεί να δει κανείς και στη δική μας χώρα, σε περιοχές όπου έστω και για λίγο, στάθηκαν μετανάστες των παραπάνω χωρών.
Μια τέτοια κατάσταση το μόνο που μπορεί να φέρει είναι μολυσματικές ασθένειες.
Δεν τους μίλησε κανείς για σεβασμό, αν και το σεβασμό και τους ανθρώπινους τρόπους, τους κουβαλάς μέσα σου, τους φέρνεις μαζί σου και δεν τους μαθαίνεις ξαφνικά.

Πόσο τεράστια είναι η ευθύνη της πολιτείας προς όλους εμάς που θα υποχρεωθούμε να αντιμετωπίσουμε συμπεριφορές σαν τις παραπάνω;;;
Και πόσο τεράστια μέτρα θα πρέπει να πάρει για να διδάξει μαθήματα καλών τρόπων και ανθρώπινης συμπεριφοράς σε εκατομμύρια πλέον φανατισμένους ισλαμιστές που όπως οι ίδιοι δηλώνουν, έχουν ως στόχο να μας κάνουν όλους οπαδούς της δικής τους κουλτούρας και θρησκείας;;; Δύσκολα τα πράγματα…..

Έχουμε σκεφτεί πως αυτό το ανεξέλεγκτο ποτάμι μεταναστών, το οποίο έρχεται για να μείνει και να σταθεί στη χώρα μας, θα γίνει τόσο στάσιμο και το μίσος τους για όλους εμάς τους άπιστους, ίσως το μετατρέψουν σε …έλος;;;

Αναρωτιέμαι…στο τέλος αυτής της ιστορίας, οι πολιτικοί που διευκόλυναν να στηθεί η πλοκή της, οι δικαστές που ανέχτηκαν όλες τις παρανομίες, οι μεγαλοδημοσιογράφοι που μας έδειχναν σκηνοθετημένα στιγμιότυπα για να προκαλέσουν τη λύπηση μας και οι δεσποτάδες που μέσα στις εκκλησιές έπειθαν το ποίμνιο πως όλοι αυτοί είναι σαν τον πρώτο πρόσφυγα το χριστό, θα βρίσκονται στη χώρα μας να ζούνε μαζί μας τις συνέπειες που φέρνει ένα έλος ή ως αντάλλαγμα θα τους έχουν κάνει δώρο μια χλιδάτη διαμονή σε μακρινά , εξωτικά νησιά;;;

Κάθε ένας είναι άξιος της μοίρας του, όπως λέει ο λαός , αλλά εγώ θα συμπληρώσω πως τα πάντα είναι ρευστά κι εμείς μπορούμε μέσω της γνώσης να αλλάξουμε τη ροή τους.

Αρκεί να αφήσουμε κόμματα και δόγματα έξω από αυτό το παιχνίδι που λέγεται:
« ΣΩΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ …ΜΠΟΡΕΙΣ!!!»

Αφροδιτη Καρανικου