ΕΣΧΑΤΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ: ΚΚΕ ΚΑΙ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

ΠΗΓΗ :  http://madmacedonian.blogspot.com/2018/08/blog-post_20.html

ΕΣΧΑΤΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ: ΚΚΕ ΚΑΙ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

...ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ...

...ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΚΕ ΚΑΙ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ...

ΟΙ ΔΥΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΤΗ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ.

ΤΟ ΚΚΕ ΠΡΟΔΙΔΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ. 
ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΕ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ. 
ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΕ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ.
ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ.

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΛΕΝΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ, ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΛΕΟΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ. ΔΕΙΤΕ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ.

ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΩΣ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ.
ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ.

"Σχετικά με τις σχέσεις της χώρας μας με την ΠΓΔΜ: Για μας το κύριο δεν είναι το όνομα. "

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΟΥΣΤΗΚΕΣ.

ΚΑΠΟΤΕ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΛΑΟ ΠΟΥ ΥΠΟΔΟΥΛΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ, ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ.

ΚΙ ΕΝΩ ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ,
ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. ΘΕΩΡΟΥΝ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ...

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ. ΜΕ ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΦΑΜΦΑΡΕΣ ΠΟΛΛΕΣ, ΑΛΛΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΟΤΕ ΔΕ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΘΕΣΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

ΜΙΑ ΖΩΗ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΕΛΕΧΗ ΓΙΑ ΠΑΣΟΚ, ΝΔ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΠΡΩΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΚΕ. ΑΛΗΤΕΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ. ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ.

ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΑΝ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.

ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΑΝΕΛΑΒΑΝ ΟΙ ΧΡΥΣΑΥΓΗΤΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ.

ΑΝΕΛΑΒΑΝ ΟΙ ΧΡΥΣΑΥΓΗΤΕΣ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΓΡΑΦΙΚΕΣ. ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΕΘΝΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΙΛΑΝΕ ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΧΟΥΝΤΕΣ. ΜΙΣΟΥΝΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ.

ΜΕ ΦΙΛΟΧΟΥΝΤΙΚΕΣ ΦΑΜΦΑΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙΝΕ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΔΙΝΟΥΝ ΠΑΣΑ ΣΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ.

ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΧΑΝΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ. Η ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΔΙΝΕΙ ΠΑΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ, ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΕΦΕΡΕ ΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΒΟΥΛΓΑΡΙΣΜΟ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΩΣ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ. ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ.

ΕΙΝΑΙ ΕΣΧΑΤΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.


ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ:

======================= ======================= ======================= ======================= ======================= =======================

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9857817

Για το λεγόμενο «Μακεδονικό ζήτημα»

Με αφορμή τις εξελίξεις σε σχέση με τη διαπραγμάτευση για το όνομα της ΠΓΔΜ και τα όσα διάφορα γράφονται για τις θέσεις του ΚΚΕ, δημοσιεύουμε αποσπάσματα από σχετικό κείμενο του ΠΓ που είχε συζητηθεί εσωκομματικά στην Οργάνωση Περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας, το 1995

Ορισμένες ιστορικές πλευρές του ζητήματος

Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι οδήγησαν στο μοίρασμα του γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας

Στην ελληνική, αλλά και στην παγκόσμια ιστοριογραφία, το «Μακεδονικό ζήτημα» αναφέρεται ως μέρος του γνωστού «Ανατολικού ζητήματος». Ομως, μεταξύ του «Ανατολικού» και του «Μακεδονικού ζητήματος» υπήρξε μια ουσιαστική διαφορά:

Το πρώτο ήταν, κυρίως, αγώνας των ευρωπαϊκών δυνάμεων για το διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και το μοίρασμα των οθωμανικών εδαφών ανάμεσά τους. Το δεύτερο υπήρξε ένας αδυσώπητος αγώνας, διαπλεκόμενων διεκδικήσεων, τριβών και ένοπλων αναμετρήσεων, για την προσάρτηση των εδαφών του γεωγραφικού διαμερίσματος της Μακεδονίας, μεταξύ των γειτονευομένων με αυτό, βαλκανικών κρατών, που υποκινούνταν και ενθαρρύνονταν από τις τότε μεγάλες δυνάμεις, ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Το 1878, με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου και τις αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου, δίπλα στα τρία βαλκανικά κράτη που υπήρχαν (Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο), εμφανίστηκε και ένα τέταρτο, η Βουλγαρία, που τα σύνορά της εκτείνονταν από τον Δούναβη έως το Αιγαίο. Μεταξύ των τεσσάρων αυτών βαλκανικών κρατών, εξακολουθούσε και μετά το 1878 να υπάρχει μια οθωμανική ζώνη, η οποία άρχιζε από την Κωνσταντινούπολη και εκτεινόταν μέχρι την Πρέβεζα και το Δυρράχιο και χώριζε τα νεοσύστατα βαλκανικά κράτη.

Κοινή, λοιπόν, επιδίωξη και των τεσσάρων βαλκανικών κρατών ήταν η απελευθέρωση των αλύτρωτων ομοεθνών τους, που ζούσαν σ' αυτήν τη ζώνη, και η προσάρτηση αυτών των οθωμανικών εδαφών. Καθένα από αυτά τα κράτη έβλεπε με διαφορετικά κριτήρια τη σύνθεση του πληθυσμού της περιοχής: Οι Ελληνες έβλεπαν κυρίως Ελληνες, οι Βούλγαροι Βούλγαρους και οι Σέρβοι Σέρβους. Για τη δικαιολόγηση των διεκδικήσεών τους, καθένα από τα βαλκανικά κράτη χρησιμοποιούσε διάφορα επιχειρήματα ή προσχήματα.

Η Ελλάδα μετά τη Συνθήκη
 του Βουκουρεστίου (1913)

Οπως είναι γνωστό, οι Σλάβοι κατέβηκαν στη Νότια Βαλκανική μετά τον 6ο μ.Χ. αιώνα.

Για πολλούς αιώνες οι πληθυσμοί της Μακεδονίας ζούσαν χωρίς σύνορα. Ερχονταν σε επαφή μεταξύ τους, συναλλάσσονταν και ανέπτυσσαν πολύμορφες σχέσεις. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, ένα μέρος του πληθυσμού - κυρίως στην ύπαιθρο - να μιλά τη σλαβική διάλεκτο. Ομως, στον ίδιο γεωγραφικό χώρο υπήρχαν και πληθυσμοί που μιλούσαν την ελληνική, την αλβανική (αρβανίτικη), την εβραϊκή, την αρμένικη, την τουρκική και την κουτσοβλάχικη ή αρουμανική. Υπήρχαν, επίσης, και πληθυσμοί που χρησιμοποιούσαν ένα μεικτό γλωσσικό ιδίωμα - κάτι μεταξύ βουλγαρικής και σερβικής γλώσσας, με πλήθος από αλβανικές, τουρκικές και ελληνικές λέξεις παραφθαρμένες. Ολα αυτά, βέβαια, δεν συνιστούν καμιά χωριστή «μακεδονική» γλώσσα. Είναι, επομένως, αντιιστορικοί και αvτιεπιστημονικοί oι ισχυρισμοί περί ύπαρξης χωριστής και μάλιστα ενιαίας «μακεδονικής» γλώσσας.

Ομως, ούτε η εθνολογική σύνθεση της επίμαχης γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας δεν τεκμηριώνει επιστημονικά τους ισχυρισμούς περί ύπαρξης χωριστής «μακεδονικής» εθνότητας. Τέτοια εθνότητα δεν υπήρξε ποτέ. Υπήρχαν στη Μακεδονία πληθυσμοί ελληνόφωνοι - ελληνικής καταγωγής, Σλαβόφωνοι - σλαβικής καταγωγής (Σέρβοι, Βούλγαροι, Σλάβοι γενικά), Σλαβόφωνοι ελληνικής καταγωγής (γραικομάνοι), Αρβανίτες, Βλάχοι (Ελληνοβλάχοι και Ρουμανοβλάχοι), Τούρκοι, Αρμένηδες και Εβραίοι, αλλά σε καμιά περίπτωση χωριστή «μακεδονική» εθνότητα.

Το «Μακεδονικό ζήτημα» δεν υπήρξε απλά μια εθνικιστική διαμάχη, κυρίως ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία, όπως ισχυρίζεται η άρχουσα τάξη της χώρας μας (και όχι μόνο). Προϋπήρχαν της εθνικιστικής διαμάχης, αλλά και τη συνοδεύουν οξύτατα κοινωνικά προβλήματα. Η φεουδαρχική εκμετάλλευση, για παράδειγμα, των χριστιανικών πληθυσμών (Ελλήνων και Σλάβων), όχι μόνο από τους Οθωμανούς, αλλά και από το Πατριαρχείο, ώθησε ένα κομμάτι του πληθυσμού - κυρίως στην ύπαιθρο - στη Βουλγαρική Εξαρχεία, μετά την ανακήρυξή της. Απ' την άλλη μεριά, η μία από τις δύο πολιτικές οργανώσεις των Σλάβων, η IMRO (Σεντραλιστές) - επηρεασμένοι από τους Ιταλούς Καρμπονάρους - πρόβαλε όχι μόνο αντιοθωμανικά, αλλά και αντιφεουδαρχικά συνθήματα (όπως η διανομή της γης) και επηρέαζε σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού, ενώ η επίσημη Ελλάδα και η άρχουσα τάξη (τόσο της Ελλάδας όσο και της Βουλγαρίας) έβλεπε με εχθρικό μάτι τέτοια συνθήματα.

Επομένως, η κοινωνικοπολιτική διάσταση του «Μακεδονικού ζητήματος» είναι εξίσου σημαντική, για να μην πούμε σημαντικότερη, από την εθνική, κάτι που η επίσημη Ιστορία διαστρεβλώνει κατάφωρα.

Οπως είναι γνωστό, ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος (1912) είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση των υπόδουλων πληθυσμών των περιοχών της Ηπείρου, Μακεδονίας και Δυτ. Θράκης (καθώς και άλλων βαλκανικών περιοχών) από την οθωμανική σκλαβιά. Ομως, ως αποτέλεσμα των κυρίαρχων τάξεων της Βαλκανικής και της υποδαύλισης της εθνικής εχθρότητας και του σωβινισμού από τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής, το 1913 ξέσπασε ανάμεσα στα βαλκανικά κράτη ο Β' Βαλκανικός Πόλεμος, με τη λήξη του οποίου (Συνθήκη του Βουκουρεστίου) καθορίστηκαν τελεσίδικα τα σύνορα των βαλκανικών χωρών.

Από το γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας, η Ελλάδα πήρε το 51,57%, η Σερβία το 38,32% και η Βουλγαρία το 10,11%. Ας σημειωθεί ότι η νότια περιοχή, που περιήλθε στην Ελλάδα, ταυτιζόταν περίπου με τα όρια: Της λεγόμενης «ιστορικής» Μακεδονίας των κλασικών χρόνων, με μόνη διαφορά ότι μια μικρή λωρίδα παρέμεινε στη σερβική και βουλγαρική περιοχή.

Από τη διανομή, όμως, αυτή των μακεδονικών εδαφών, τα ζητήματα των εθνοτήτων και μειονοτήτων περιπλέχθηκαν, γιατί έξω από τα ελληνικά σύνορα έμειναν ελληνικοί και ελληνόφωνοι πληθυσμοί (π.χ. Μοναστήρι), ενώ, μέσα σ' αυτά, παρέμεναν αρκετοί Σέρβοι, Βούλγαροι και Σλαβόφωνοι γενικά (π.χ. Δυτ. Μακεδονία). Αντίστοιχα συνέβη και μεταξύ Σερβίας και Βουλγαρίας.

Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά από αυτόν, πραγματοποιήθηκαν μια σειρά ανταλλαγές πληθυσμών μεταξύ των βαλκανικών χωρών, που επέφεραν ριζική αλλαγή στη σύνθεση του πληθυσμού της περιοχής. Ιδιαίτερα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η εθνολογική σύνθεση του ελληνικού χώρου της Μακεδονίας και της Θράκης άλλαξε ριζικά. Επομένως, η θέση του ΚΚΕ για «ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη» (στο πλαίσιο της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας) ήταν λαθεμένη, αφού δεν ανταποκρινόταν πια στην πραγματικότητα (όπως λαθεμένη ήταν και η θέση της 5ης Ολομέλειας του 1949). Η θέση αυτή ανακλήθηκε το 1935.

Την περίοδο του Μεσοπολέμου, οι εξελίξεις στην ελληνική πολιτική ζωή και ειδικότερα στο μακεδονικό χώρο έδειχναν ότι το παλιό «Μακεδονικό ζήτημα» έτεινε να εκλείψει αντικειμενικά.

Υπήρχαν, ωστόσο, μερικά γεγονότα, που συντελούσαν στη μεγαλοποίηση του ζητήματος και στην αναβολή της οριστικής επίλυσής του.

Συγκεκριμένα:

-- Το Σεπτέμβρη του 1924 υπογράφηκε ελληνο-βουλγαρική συμφωνία (γνωστή ως «Πρωτόκολλο Πολίτη - Κάλφωφ»), που αναγνώριζε ότι όλοι οι Σλαβόφωνοι της Δυτ. Μακεδονίας ήταν βουλγαρικής καταγωγής. Αυτή η συμφωνία, η οποία προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Ελλάδα και διαμαρτυρία της κυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας, θα τους έδινε τη δυνατότητα να επικαλούνται δικαιώματα εθνικής μειονότητας, σύμφωνα με τις αρχές της Κοινωνίας των Εθνών.

-- Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου (1936 - 1941) ακολούθησε πολιτική βίαιου εξελληνισμού των Σλαβόφωνων (οι οποίοι δεν είχαν όλοι βουλγαρική ή σερβική συνείδηση, αλλά, πολλοί από αυτούς, ελληνική ή και καμία εθνική συνείδηση, θεωρώντας τον εαυτό τους Σλάβους γενικά). Με αυστηρά διοικητικά μέτρα, απαγόρευσε να μιλούν το γλωσσικό τους ιδίωμα, με εξορίες και άλλες διώξεις, το μόνο που πέτυχε ήταν να σπρώξει ένα κομμάτι τους ψυχικά προς τη Βουλγαρία και ύστερα προς τη Γιουγκοσλαβία και την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Οταν άρχισε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, από το παλιό «Μακεδονικό ζήτημα» δεν υπήρχε άλλο ίχνος, παρά οι 80.000 - 100.000 Σλαβόφωνοι της Δυτ. Μακεδονίας, οι οποίοι, όπως προαναφέραμε, δεν ήταν κατ' ανάγκη Σέρβοι ή Βούλγαροι, αλλά ήταν δυσαρεστημένοι από την ελληνική πολιτική της περιόδου 1936 - 1941.

Οταν οι Βούλγαροι φασίστες, σύμμαχοι του Αξονα, μπήκαν σαν κατακτητές στην ελληνική και σερβική Μακεδονία, προσπάθησαν να αξιοποιήσουν τους Σλαβόφωνους και, με ποικίλες μεθόδους, να επιφέρουν πληθυσμιακή αλλοίωση. Οταν, όμως, από το 1943 διαφάνηκε ότι ο πόλεμος θα λήξει με ήττα του Αξονα, αλλά και χάρη στην πατριωτική και διεθνιστική δράση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ (που αναγνώρισε την ιδιαιτερότητα αυτού του κομματιού του πληθυσμού), οι Σλαβόφωνοι άρχισαν να απεγκλωβίζονται από την επιρροή των Βουλγάρων και να προσχωρούν στις αντιστασιακές οργανώσεις του ΕΑΜ.

Το καλοκαίρι του 1944, επειδή κάποια τάγματα Σλαβόφωνων που υπάγονταν στον ΕΛΑΣ δεν υπάκουαν σ' αυτόν, αλλά στους Γιουγκοσλάβους του Τίτο, ο ΕΛΑΣ αναγκάστηκε να τα απομακρύνει προς το γιουγκοσλαβικό έδαφος. Πολλοί από αυτούς, το 1945 (μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας), ξαναγύρισαν και εντάχθηκαν στις γραμμές του ΔΣΕ.

Το Γενάρη του 1949, η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, με εισήγηση του Ζαχαριάδη, για λόγους τακτικής, επανέρχεται στην παλιά θέση για «ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη». Η θέση αυτή ήταν λαθεμένη, αφού δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, και αποσύρθηκε λίγους μήνες αργότερα.

Με τη λήξη του εμφυλίου, ένα σημαντικό κομμάτι από τους Σλαβόφωνους έφυγε, σαν πολιτικοί πρόσφυγες, στις σοσιαλιστικές χώρες, ενώ ένα άλλο, ως αποτέλεσμα των διώξεων, αλλά και για οικονομικούς λόγους, έφυγε, σαν μετανάστες, στη Δυτ. Ευρώπη και ιδιαίτερα στον Καναδά και την Αυστραλία.

Το «Μακεδονικό ζήτημα», ως ζήτημα τριβών και διεκδικήσεων ανάμεσα στις γειτονικές χώρες, έπαψε να υπάρχει αντικειμενικά.

Στη Γιουγκοσλαβία, ωστόσο, μετά τη ρήξη του Τίτο με τη Σοβιετική Ενωση, διαμορφωνόταν ήδη μια εσωτερική πολιτική, που επρόκειτο να περιπλέξει τις ελληνο-βουλγαρο-γιουγκοσλαβικές σχέσεις τις επόμενες δεκαετίες. Οι Γιουγκοσλάβοι προωθούσαν την ιδέα να χαρακτηρίσουν τους κατοίκους του γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας χωριστή «μακεδονική» εθνότητα (οι οποίοι ζούσαν όχι μόνο στο γιουγκοσλαβικό κομμάτι της Μακεδονίας, αλλά και στο ελληνικό και στο βουλγαρικό), που θα είχε το δικαίωμα να διεκδικήσει στο μέλλον ανεξάρτητη εθνική υπόσταση. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε μια προσπάθεια αναδρομικής ερμηνείας όλης της ιστορίας του Μακεδονικού χώρου, για να θεμελιωθεί η θεωρία της χωριστής «μακεδονικής» εθνότητας, με χωριστή γλώσσα, καταγωγή και ιστορία. Ουσιαστικά πρόκειται για συστηματική πλαστογράφηση της Ιστορίας, που μεταφέρθηκε και σε χώρες υποδοχής μεταναστών (ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία).

Την πολιτική του Τίτο την ανέχτηκαν οι μετεμφυλιακές ελληνικές κυβερνήσεις και την υπέθαλψαν οι ιμπεριαλιστές, γιατί, μετά τη σύγκρουσή του με τη Σοβιετική Ενωση, μια τέτοια πολιτική εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους για τη δημιουργία προβλημάτων στην περιοχή.

Πάντως, παρά τα όποια προβλήματα που υπήρχαν, χωρίς την ιμπεριαλιστική επέμβαση στην περιοχή και το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, δεν ήταν δυνατόν από μόνα τους να αναβιώσουν το παλιό «Μακεδονικό ζήτημα», το οποίο ως ζήτημα εδαφικών διεκδικήσεων έπαψε να υπάρχει.

Πώς εκφράζεται το πρόβλημα σήμερα

Κυρίως χάρη στη φιλειρηνική πολιτική των σοσιαλιστικών χωρών και στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε παγκόσμιο επίπεδο, οι διαβαλκανικές σχέσεις, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (και ιδιαίτερα μετά την υπογραφή της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι), πέρασαν μια μακρόχρονη περίοδο συνεχούς βελτίωσης. Αναπτύχθηκαν σχέσεις φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στις βαλκανικές χώρες, με εξαίρεση την Τουρκία. Αποκορύφωμα αυτής της ανάπτυξης σχέσεων φιλίας και συνεργασίας υπήρξε η διαβαλκανική Διάσκεψη Κορυφής στο Βελιγράδι, το 1988.

Σε αυτό το πλαίσιο, το παλιό «Μακεδονικό ζήτημα» είχε αντικειμενικά εκλείψει. Για πάνω από 40 χρόνια οι γειτονικοί λαοί έζησαν μεταξύ τους ειρηνικά και ανέπτυξαν σχέσεις φιλίας και πολύμορφης συνεργασίας.

Υπήρχαν, ωστόσο, μερικά ζητήματα που σκίαζαν αυτές τις σχέσεις και που αποτέλεσαν την αντικειμενική βάση για την αναβίωση, μ' έναν τρόπο - ύστερα από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας - του λεγόμενου «Μακεδονικού ζητήματος».

Τέτοια ζητήματα ήταν:

-- Η πολιτική των διακρίσεων και των διώξεων που ακολούθησε η άρχουσα τάξη της Ελλάδας μετά τον εμφύλιο απέναντι στους Σλαβόφωνους, ιδιαίτερα τις δεκαετίες του '50 και του '60. Αυτή η πολιτική δεν βοηθούσε σημαντικό κομμάτι από τους Σλαβόφωνους να νιώσουν ισότιμοι πολίτες με τον υπόλοιπο πληθυσμό.

-- Το πρόβλημα των πολιτικών προσφύγων, οι οποίοι, ως «μη Ελληνες το γένος» (σύμφωνα με τις σχετικές Υπουργικές Αποφάσεις), δεν είχαν το δικαίωμα και δεν έχουν ακόμα, όχι μόνο του επαναπατρισμού, αλλά και των απλών επισκέψεων.

-- Η οικονομική καθυστέρηση της περιοχής (Ν. Φλώρινας και Καστοριάς, βόρειο τμήμα του Ν. Πέλλας, συνολικά η Δυτ. Μακεδονία), η οποία κατά κύριο λόγο οφειλόταν στη μετεμφυλιακή πολιτική της μισαλλοδοξίας και ενίσχυε το αίσθημα του πολίτη β' κατηγορίας σ' αυτές τις περιοχές.

-- Η ίδια η πολιτική της Γιουγκοσλαβίας και ιδιαίτερα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτη από το Βελιγράδι, κυρίως μετά το 1985), που συνέχιζε να κάνει λόγο για «μακεδονική» εθνότητα και για καταπιεσμένες μειονότητες στην ελληνική και βουλγαρική Μακεδονία.

-- Η αξιοποίηση και υπόθαλψη του προβλήματος από τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, ιδιαίτερα στις κοινότητες των μεταναστών.

Με την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, άνοιξε ο δρόμος για την ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση στα Βαλκάνια και την επιβολή της «Νέας Τάξης». Τα μέσα αυτής της επέμβασης ήταν πολύμορφα: Από την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» μέχρι την ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση. Ενα από τα βασικά ήταν η αξιοποίηση και υπόθαλψη των (υπαρκτών και ανύπαρκτων) μειονοτικών ζητημάτων και η καλλιέργεια του εθνικισμού.

Ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας ήταν, πριν απ' όλα, αποτέλεσμα αυτής της επέμβασης. Υπήρχαν υπαρκτά προβλήματα στις σχέσεις των πρώην Γιουγκοσλαβικών Δημοκρατιών (αποτέλεσμα, σε μεγάλο βαθμό, της στρεβλής ανάπτυξης του σοσιαλισμού), αλλά, δίχως την ιμπεριαλιστική επέμβαση, δεν θα διαλυόταν η Γιουγκοσλαβία.

Οι ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων (τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ), αλλά και των άλλων πολιτικών δυνάμεων, πλην ΚΚΕ, είναι τεράστιες, μιας και συνταυτίστηκαν με την πολιτική του ιμπεριαλισμού.

Ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας αναζωπύρωσε, μ' έναν τρόπο, το «Μακεδονικό ζήτημα», κυρίως σε ό,τι αφορά τις σχέσεις της χώρας μας με την ΠΓΔΜ, την έξαρση του εθνικισμού, αλλά και προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην περιοχή μας.

Οταν δημιουργήθηκε το νεοσύστατο κράτος της ΠΓΔΜ, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, πλην ΚΚΕ, αλλά και διάφοροι άλλοι κύκλοι (Εκκλησία, πανεπιστημιακοί, ΜΜΕ κ.ά.) καλλιέργησαν έναν άκρως επικίνδυνο εθνικισμό, πρόβαλαν εδαφικές διεκδικήσεις και προχώρησαν στην αδιέξοδη πολιτική της ονοματολογίας, πολιτική που όξυνε ακόμα περισσότερο τα προβλήματα που υπήρχαν.

Απ' την άλλη μεριά, η κυβέρνηση των Σκοπίων και διάφοροι εθνικιστικοί κύκλοι στην ΠΓΔΜ, έχοντας την υποστήριξη των ιμπεριαλιστών, πρόβαλαν έντονα το ζήτημα της αναγνώρισης «μακεδονικής» εθνότητας (και αντίστοιχα αλύτρωτης «μακεδονικής» εθνικής μειονότητας στο έδαφος της ελληνικής Μακεδονίας), εδαφικών διεκδικήσεων κ.ά.

Σε αυτό το πλαίσιο, ένα (μικρό σχετικά) κομμάτι των Σλαβόφωνων της περιοχής μας πρόβαλε το αίτημα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των «ντόπιων Μακεδόνων» και της αναγνώρισης «μακεδονικής» εθνικής μειονότητας. Δειλά στην αρχή, πιο έντονα στη συνέχεια.

Η κίνηση αυτή, σε μεγάλο βαθμό τροφοδοτούμενη από την έξαρση του εθνικισμού και με την καθοδήγηση ξένων κέντρων, έγινε προσπάθεια να βρει πολιτική έκφραση. Ετσι, δημιουργήθηκε η οργάνωση «ΜΑΚIΒΕ - Ουράνιο Τόξο», η οποία κατέβηκε αυτόνομα στις τελευταίες βουλευτικές (ανεξάρτητος υποψήφιος), ευρωβουλευτικές και νομαρχιακές εκλογές του 1994 (ψηφοδέλτιο). Η εκλογική της επιρροή είναι μικρή (5,38% στις ευρωεκλογές, 3,30% στις νομαρχιακές) και, πάντως, μικρότερη απ' ό,τι και οι ίδιοι υπολόγιζαν. Το επικίνδυνο, όμως, δεν είναι αυτό. Το επικίνδυνο είναι ότι η κίνηση αυτή εξυπηρετεί αντικειμενικά τα αποσταθεροποιητικά σχέδια των ιμπεριαλιστών στην περιοχή, οι οποίοι την κατευθύνουν και την ενισχύουν πολύμορφα (οικονομικά και πολιτικά). Οι περισσότεροι από αυτούς που ακολουθούν την κίνηση αυτή είναι άτομα καταπιεσμένα και παρασυρμένα. Ομως, τα ηγετικά της στελέχη, πολλά με ύποπτο πολιτικό παρελθόν, παίζουν ρόλο ύποπτο, δεν κρύβουν τις διασυνδέσεις τους με τους Αμερικανούς και κινούνται σε θέσεις εθνικιστικές και αντικομμουνιστικές.

Οπως και να 'χει, γίνεται μια συστηματική προσπάθεια να διαμορφωθεί σ' ένα τμήμα των Σλαβόφωνων «μακεδονική» εθνική συνείδηση και να αναβιώσει το παλιό «Μακεδονικό ζήτημα». Απ' την άλλη μεριά, οι ελληνικές κυβερνήσεις με την αδιέξοδη πολιτική τους, με την καλλιέργεια του εθνικισμού και την ταυτόχρονη υπόκλισή τους στα κελεύσματα της EE και των ΗΠΑ, με το να μην επιλύονται υπαρκτά προβλήματα, με το εμπάργκο κ.λπ., δεν βοηθούν στην επίλυση του προβλήματος. Αντίθετα, το συντηρούν και το οξύνουν.

Οι θέσεις του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, κατήγγειλε την ιμπεριαλιστική επέμβαση στα Βαλκάνια και αποκάλυψε το ρόλο του ιμπεριαλισμού (τόσο της EE όσο και των ΗΠΑ) στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Αντιτάχθηκε στην αδιέξοδη πολιτική της ονοματολογίας και στο κύμα εθνικισμού και πατριδοκαπηλείας που καλλιεργούσαν οι αντιδραστικές πολιτικές δυνάμεις. Κάλεσε την κυβέρνηση να προβάλει αντιστάσεις στους διεθνείς οργανισμούς όπου συμμετέχει η Ελλάδα και να αναλάβει φιλειρηνικές πρωτοβουλίες στην περιοχή. Τόνισε την ανάγκη της ανάπτυξης ενός πολύμορφου φιλειρηνικού κινήματος μέσα στο λαό, του μόνου ικανού για να βάλει φρένο στον εθνικισμό και στα σχέδια του ιμπεριαλισμού.

Σχετικά με τις σχέσεις της χώρας μας με την ΠΓΔΜ: Για μας το κύριο δεν είναι το όνομα. Για μας το κύριο ζήτημα είναι η ύπαρξη εγγυήσεων, σε ό,τι αφορά το απαραβίαστο και την ασφάλεια των συνόρων, καθώς και τη μη ύπαρξη εδαφικών, μειονοτικών και άλλων διεκδικήσεων από καμιά πλευρά. Η οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης, ώστε οι γειτονικοί λαοί να ζήσουν ειρηνικά και ν' αναπτύξουν σχέσεις φιλίας και συνεργασίας, Είμαστε αντίθετοι στο εμπάργκο κατά του γειτονικού κράτους και, από την πρώτη στιγμή, προτείναμε απευθείας συνομιλίες, χωρίς τη διαμεσολάβηση των ιμπεριαλιστών.

Σχετικά με το ζήτημα των μειονοτήτων, γενικά:

Πιστεύουμε ότι πρέπει να αποτελούν γέφυρα φιλίας ανάμεσα στους λαούς και όχι να αξιοποιούνται για τη δημιουργία τριβών και διεκδικήσεων. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή εθνικής, θρησκευτικής, φυλετικής, γλωσσικής, κοινωνικής και άλλης καταπίεσης και απαιτούμε πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων τους.

Σχετικά με το πρόβλημα που υπάρχει στην περιοχή μας. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη: Υπάρχουν Σλαβόφωνοι. Υπάρχει πληθυσμός σλαβικής καταγωγής. Ολοι είναι Ελληνες πολίτες και πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφής διάκριση σε βάρος τους και την αντιπαλεύουμε όπου και στο βαθμό που υπάρχει. Υποστηρίζουμε τον ελεύθερο επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων που στερούνται αυτό το δικαίωμα «λόγω γένους». Υποστηρίζουμε την κατάργηση του εμπάργκο, το άνοιγμα των συνόρων και την ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και ισότιμης συνεργασίας με τους γείτονές μας. Υποστηρίζουμε, γενικότερα, την οικονομική, την κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της περιοχής.

Δεν είναι σωστό όμως να δεχτούμε την ύπαρξη «μακεδονικής» εθνικής μειονότητας, για τους εξής λόγους:

Σύμφωνα με τη μαρξιστική αντίληψη «Εθνος είναι ιστορικά διαμορφωμένη σταθερή κοινότητα ανθρώπων, που εμφανίστηκε πάνω στη βάση της κοινότητας της γλώσσας, του εδάφους, της οικονομικής ζωής και της ψυχοσύνθεσης που εκδηλώνεται στην κοινότητα του πολιτισμού». Με βάση αυτήν την αντίληψη, δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος (και αντίστοιχα ύπαρξη μακεδονικής εθνικής μειονότητας, ως κομμάτι αυτού του έθνους που έμεινε έξω από τα σύνορά του). Στο γεωγραφικό έδαφος της Μακεδονίας διασταυρώθηκαν πάρα πολλοί λαοί, γλώσσες και πολιτισμοί, που, για πολλούς αιώνες, έζησαν δίχως σύνορα και ανέπτυξαν μεταξύ τους πολύμορφες σχέσεις. Μετά την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού, η γεωγραφική Μακεδονία χωρίστηκε στα τρία και κάθε λαός ακολούθησε τον δικό του δρόμο ανάπτυξης. Οι τάσεις αυτές ενισχύθηκαν από τις γενικότερες εξελίξεις των τελευταίων 80 χρόνων. Μάλιστα, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι λαοί έζησαν και σε διαφορετικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Επομένως, είναι αντιεπιστημονικοί οι ισχυρισμοί για ύπαρξη «μακεδονικού» έθνους και, μάλιστα, από αρχαιοτάτων χρόνων. Το έθνος δεν δημιουργείται ούτε στο δουλοκτητικό σύστημα, ούτε στη φεουδαρχία. Είναι προϊόν κυρίως των καπιταλιστικών σχέσεων. Αλλά ούτε και όλοι οι Σλαβόφωνοι έχουν ταυτόσημη εθνική συνείδηση. Η γλώσσα, από μόνη της, δεν προσδιορίζει το έθνος, αν λείπουν και τα άλλα στοιχεία που προαναφέραμε (και, πριν απ' όλα, η κοινωνικοοικονομική βάση).

Η αλήθεια είναι ότι γίνεται μια συνειδητή προσπάθεια να διαμορφωθεί σ' ένα τμήμα των Σλαβόφωνων «μακεδονική» εθνική συνείδηση. Είναι μια προσπάθεια που συνειδητά επιδιώκει να δημιουργήσει προβλήματα, στο πλαίσιο της πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε». Τελευταία, μάλιστα, λανσάρεται, από κύκλους των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και με τα ψηφίσματα της ΔΑΣΕ η ιδέα του «αυτοπροσδιορισμού». Ομως υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια που προσδιορίζουν σε ποιο έθνος ή σε ποια πληθυσμιακή ομάδα ανήκει κάποιος. Εξάλλου, η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι ιμπεριαλιστές γενικότερα επιδιώκουν, απ' τη μια μεριά, τη δημιουργία μικρών και αδύναμων κρατών στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (και όχι μόνο), πραγματικών δορυφόρων τους, και, από την άλλη, την ενίσχυση των φυγόκεντρων τάσεων στο εσωτερικό των χωρών - μελών, προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο στόχος για αποδυνάμωση των εθνικών κρατών που παραδοσιακά υπήρχαν, για να προχωρήσει η πολιτική ενοποίηση της EE, με τη δημιουργία ενός αυταρχικού ομοσπονδιακού υπερκράτους, υπό την απόλυτη κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών.

Ενας ακόμη λόγος που υποστηρίζουμε κάτι τέτοιο είναι και το γεγονός ότι τυχόν αναγνώριση «μακεδονικής» εθνικής μειονότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, θα αποτελέσει, έτσι κι αλλιώς, το πρώτο βήμα για την αμφισβήτηση των συνόρων και του εδαφικού status στην περιοχή (κάτι, άλλωστε, που ορισμένοι το λένε ανοιχτά).

------------------------------

http://www.xryshaygh.com/kinima/ideologia

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ

ΕΛΛΑΔΑ 2012

 «Η οικονομική κρίση είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου… Ενάντια στην παρακμή, για την αναγέννηση του Έθνους μας, για μία νέα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ του Ελληνισμού δίνουν την μάχη οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος. Η άνοδος του Κινήματός μας έχει δημιουργήσει πανικό στο αμαρτωλό καθεστώς.»

Το φυλλάδιο αυτό απευθύνεται σε κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα, που γεμάτοι θλίψη διαπιστώνουν τον κατήφορο, στον οποίο βρίσκεται σήμερα ο Ελληνισμός. Έναν κατήφορο για τον οποίον υπάρχουν ένοχοι! Είναι αυτοί που οδήγησαν την Πατρίδα μας στη σημερινή οικονομική κρίση. Η οικονομική κρίση, όμως, είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου. Πίσω από αυτήν ευρίσκεται μία κατάπτωση των Αξιών, μια πρωτοφανής πολιτιστική παρακμή, μία χρεοκοπία πολιτική, ευρίσκεται η παρακμή ενός ολόκληρου Έθνους, του Μεγάλου Έθνους των Ελλήνων! Παρακμή για την οποία κάποιοι μεθοδικά εργάστηκαν να την δημιουργήσουν εδώ και δεκαετίες και οι οποίοι δεν είναι μόνον οι ξένοι, αλλά και αρκετοί ελληνόφωνοι. Μόνο… ελληνόφωνοι και όχι Έλληνες, γιατί Έλληνας είναι μόνον όποιος έχει επάνω απ' όλα συνείδηση Εθνική! Ενάντια σε αυτήν την παρακμή, για την αναγέννηση του Έθνους μας, για μία νέα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ του Ελληνισμού δίνουν την μάχη οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος, που είναι άνθρωποι απλοί, αποφασιστικοί, που δεν λογαριάζουν την λάσπη, όχι μόνον της ντόπιας, αλλά και της διεθνούς εξουσίας. Είσαι Εσύ που γυρίζεις την πλάτη σου στα ψέματα των πληρωμένων κονδυλοφόρων, εσύ που θέλεις να μάθεις την Αλήθεια και που μέσα σε αυτές τις σελίδες μπορείς να πληροφορηθείς ποιες είναι οι Ιδέες μας, τα Ιδανικά μας, τι μας εμπνέει και μας οδηγεί στον Αγώνα μας! 

Έναν Αγώνα σκληρό, σε μια Ελλάδα, που βρίσκεται σε βαθειά κρίση.  

Μέσα σε μια χώρα, η οποία ακόμη κατ' ευφημισμόν αποκαλείται Ελλάς, και της οποίας το μοναδικό πρόβλημα, το οποίο απασχολεί την διεφθαρμένη εξουσία, την «νομενκλατούρα» αυτού του τόπου, μία «νομενκλατούρα» αποτελούμενη από πιστούς υπηρέτες του χρεοκοπημένου λιμπεραλισμού και του ιστορικά αποτυχημένου μαρξισμού, το μέγα τους πρόβλημα είναι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και η συνεχής άνοδός της! Περιφρονώντας δε με τρόπο απόλυτο το λαϊκό αίσθημα, δεν διστάζουν δημόσια να αποκαλούν αυτούς, οι οποίοι στέκονται με γενναιότητα και παρρησία στο πλευρό του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών άλλοτε σαν ηλίθιους, άλλοτε σαν… αμόρφωτους και άλλοτε σαν εγκληματίες. Φαίνεται πως η γνώμη του λαού είναι για αυτούς αποδεκτή μόνον όποτε και όταν τους είναι αρεστή. 

Όλα τα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου χωρίς εξαίρεση και φυσικά με πρωτοπόρο την μαρξιστική αριστερά πολεμούν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Η άνοδος του Κινήματός μας έχει δημιουργήσει πανικό στο αμαρτωλό καθεστώς. Η σθεναρή στάση μας ενάντια στο Μνημόνιο της υποταγής και η πίστη μας σε ένα Εθνικό Κράτος και το γεγονός ότι δεν έχουμε υποταχθεί στα μεγάλα συμφέροντα τους προκαλεί τρόμο.

Ενοχλεί πολλούς η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ή μάλλον για να είμαστε ακριβείς ενοχλεί όλους όσους συναποτελούν το σημερινό αμαρτωλό σύστημα από τη μία άκρη έως την άλλη. Όμως, τα όσα συμβαίνουν σήμερα δεν ήλθαν από το πουθενά, αλλά αποτελούν την φυσιολογική εξέλιξη μίας σειράς βλακωδών και προδοτικών χειρισμών! Μίας ολιγαρχίας, η οποία για τα φτηνά κομματικά της συμφέροντα έπαιξε κυριολεκτικά την Πατρίδα μας στα ζάρια. 

ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΘΛΙΒΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΚΑΙ Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Το έτος 2000 έγραψε ο Γ.Γ. του Κινήματός μας ένα βιβλίο με τον τίτλο "ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ" και επειδή τα γραπτά μένουν (scripta manent), σας παραθέτουμε από τον επίλογο αυτού του βιβλίου το παρακάτω: 

 «Ήδη έχει φανεί στον ορίζοντα η κατεύθυνση προς την οποία βαδίζει ο κόσμος. Η παγκόσμιος οικονομία προς την οποία στοχεύουν σήμερα αυτοί που εξουσιάζουν την ανθρωπότητα, με την αμέριστη συμπαράσταση των φερεφώνων τους δήθεν ανεξαρτήτων ΜΜΕ, είναι το ζητούμενον της εποχής, ζητούμενον που θα αποτελέσει την καταστροφή κάθε εθνικής και φυλετικής ταυτότητος και επί πλέον την οριστική και δραματική υποβάθμιση της πολιτικής στην δημόσια ζωή. Σε ένα βιβλίο που εκδόθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 στις ΗΠΑ και το οποίο έγραψαν δύο αμερικανοί μελλοντολόγοι χαρακτηριστικά αναφέρεται: «Στη διεθνοποιημένη οικονομία, οι οικονομικοί στόχοι σχεδόν πάντοτε θα κυριαρχούν των πολιτικών. Ανά τους αιώνες οι ηγέτες εθεωρούντο σημαντικοί, καθώς οι σχέσεις μεταξύ των κρατών ήσαν κυρίως πολιτικές. Με την αναβάθμιση των οικονομικών σχέσεων οι Πρόεδροι και οι διευθύνοντες σύμβουλοι των εταιρειών συχνά εμφανίζονται ως σημαντικότεροι. Στόχος η αναδιάρθρωση των πολιτικών δομών, ώστε να διευκολυνθεί η διεθνοποίηση των οικονομιών». Μέσα σε αυτόν τον καινούργιο κόσμο που έρχεται η Ελλάς με την άρχουσα τάξη που δυστυχώς διαθέτει δεν ήταν δυνατόν παρά να αποτελεί μία μικρογραφία της όλης εξελίξεως. Μεγιστάνες του πλούτου κρατούν στα χέρια τους τις πολιτικές εξελίξεις, την οικονομία της χώρας και τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, ενώ κάποιοι πολιτικοί, δήθεν ανεξάρτητοι, με υποκρισία καταγγέλλουν τα περίφημα διαπλεκόμενα των οποίων γνήσια τέκνα είναι. Επιπλέον, τα προβλήματα της Ελλάδος είναι κάτι περισσότερο από δραματικά. Τουρκική απειλή, οικονομία δευτερογενής σε μαρασμό, για πρωτογενή ούτε λόγος, λαθρομετανάστες, εγκληματικότης, διάλυση της παιδείας, χρηματισμός στην υγεία και άλλα πολλά …»

Ουδεμία έκπληξη, λοιπόν για τον κατήφορο στον οποίο οδήγησαν αυτοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν την χώρα. Με τρόπο μεθοδικό και με σύστημα κατέστρεψαν την εθνική οικονομία, διέλυσαν την παιδεία, την υγεία, τον εθνικό πολιτισμό των Ελλήνων και έτσι σήμερα φτάσαμε εκεί που φτάσαμε. Όμως, πίσω από κάθε κρίση, ναι υπάρχει ελπίδα! Όσο κι αν αυτό ακούγεται παράταιρο, αυτό διδάσκει η Ιστορία. Όσο για την άνοδο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και αυτή αναμενόμενη και για του λόγου το αληθές από το ίδιο βιβλίο και μάλιστα από την τελευταία σελίδα του και τα εξής: 

 «Ο λαός πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι εμείς οι Εθνικιστές είμαστε η μοναδική εγγύηση και ελπίδα για την μεγάλη ανατροπή και εάν κάποτε ο Λένιν έλεγε ότι «όσο χειρότερα πάνε τα πράγματα, τόσο το καλύτερο για μας», αυτό σίγουρα στις ημέρες μας αφορά μόνον εμάς, αφορά τις δυνάμεις ενός λαϊκού επαναστατικού εθνικιστικού κινήματος.»

Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ, «ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ 2000 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

«Την συνέχεια της εθνικής συνειδήσεως της Λαϊκής Κοινότητας των Ελλήνων στον ιστορικό χρόνο προσπαθούν να αμφισβητήσουν ψευτοϊστορικοί τόσο της νέας αριστεράς, όσο και φιλελεύθεροι υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι το Έθνος μας είναι ένα δημιούργημα του 19ου αιώνα! Η νέα Ελεύθερη Ελλάδα αποτελεί τον πόθο και τον στόχο του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών, του Λαϊκού Συνδέσμου ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!»

Οι σημερινοί κάτοικοι της χώρας, οι ΑΛΗΘΙΝΟΙ και ΓΝΗΣΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, αποτελούν την αυθεντική συνέχεια των Αρχαίων Ελλήνων, όπως έχει ήδη αποδείξει σήμερα πλέον εκτός της Ιστορίας, της γλωσσολογίας και της λαογραφίας και η γενετική επιστήμη και η ανθρωπολογία. Αυτό σε πείσμα των διεθνιστών, φιλελεύθερης και μαρξιστικής κατευθύνσεως, οι οποίοι με κάθε τρόπο αμφισβητούν αυτήν την Αλήθεια! Την αμφισβητούν όχι μόνον στα λόγια, αλλά και στην πράξη, με τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών, στους οποίους επιθυμούν να δώσουν και «Ελληνική ιθαγένεια», να τους «ελληνοποιήσουν» και να σπάσουν έτσι την φυλετική συνέχεια του Έθνους μας, μια συνέχεια τόσων χιλιάδων ετών.

Ως γνωστόν, το νέο ελληνικό κράτος γεννήθηκε με την Επανάσταση του Γένους της 25ης Μαρτίου του 1821, όμως εθνική συνείδηση Ελληνική υπήρχε επί χιλιάδες χρόνια. Την συνέχεια αυτής της εθνικής συνειδήσεως προσπαθούν να αμφισβητήσουν ψευτοϊστορικοί τόσο της νέας αριστεράς, όσο και φιλελεύθεροι υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι το Έθνος των Ελλήνων είναι ένα δημιούργημα του 19ου αιώνα! Την καλύτερη απάντηση σε αυτούς δίνουν όχι μόνον οι έγκριτοι Ιστορικοί του Έθνους μας, με κορυφαίο τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο, αλλά και διακεκριμένοι άνθρωποι του πνεύματος όπως ο αριστερός Νικόλαος Σβορώνος («Το όνομα Έλλην αρχίζει να ξαναπαίρνει το διπλό του πολιτιστικό και εθνολογικό περιεχόμενο. Έλλην είναι όποιος μετέχει ελληνικής παιδείας και έχει ελληνική καταγωγή. Για άλλη μια φορά οι Βυζαντινοί λόγιοι χωρίζουν τον κόσμο σε Έλληνες και βαρβάρους.» …«Η χρήση αυτή του όρου Έλλην με την εθνολογική του σημασία και η κάποια ταύτιση του όρου Ρωμαίος με τον όρο Έλλην θα γενικευθούν στους κατοπινούς αιώνες». (Νικόλαος Σβορώνος, «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ – ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ» , αλλά και ο Καθηγητής κ. Κ.Ι. Δεσποτόπουλος, Ακαδημαϊκός, όχι ασφαλώς "φασιστικών" φρονημάτων, ο οποίος σε άρθρο του με τίτλο "Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ". στην εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", στις 28/1/2010, τόνιζε ότι: "η διαχρονική συνέχεια του Ελληνικού Έθνους, λοιπόν, είναι διάτορα μαρτυρημένη από την ιστορική πραγματικότητα και δεν είναι απλώς εφεύρημα του "Ελληνικού ρωμαντισμού του 19ου αιώνα", προς ιδεολογική στήριξη "εθνικών επεκτατισμών", όπως επιπόλαια γράφεται"... 

Η συνέχεια των Ελλήνων, λοιπόν, είναι δεδομένη. Ναι! Είμαστε οι απόγονοι του μεγάλου εκείνου Έθνους, το οποίο δημιούργησε τον Πολιτισμό και μίας μεγάλης Αυτοκρατορίας χιλιόχρονης, η οποία κράτησε το πνεύμα της Ανατολής μακριά από την Ευρώπη μέχρι να πέσει ηρωικά μαχόμενη, προδομένη και από τη Δύση στην πύλη του Ρωμανού τον Μάιο εκείνο του 1453.

Από την Επανάσταση του Γένους γεννήθηκε ένα νέο Ελληνικό κράτος, το οποίο, όμως, δυστυχώς λειτούργησε και λειτουργεί μέχρι σήμερα κάτω από τον ασφυκτικό κλοιό της ξενοκρατίας. Ελάχιστα τα χρονικά διαστήματα στην Ιστορία μας αυτή των 180 χρόνων μιας πραγματικής εθνικής ελευθερίας. Είναι δε σημαντικό να λεχθεί ότι ακόμη και στις περιστάσεις εκείνες κατά τις οποίες υπήρξε αληθινή εθνική ηγεσία στη χώρα μας, δεν επετεύχθη τελικά ο εθνικός στόχος, αφού αυτές οι ίδιες οι δομές του κράτους ήταν έτσι σχεδιασμένες ώστε οι άνθρωποι των ξένων τελικώς να ελέγχουν το κράτος των Ελλήνων, το ψευτορωμαίικο! Αποτέλεσμα αυτής της διάβρωσης του κρατικού μηχανισμού ήταν αληθινοί εθνικοί ηγέτες να δολοφονούνται, να παραμερίζονται από την εξουσία, προδομένοι από αυτούς τους ίδιους τους συνεργάτες τους, την κρίσιμη εκείνη στιγμή, κατά την οποία ελάμβαναν αποφάσεις ιστορικές, αποφάσεις επωφελείς για τον Ελληνισμό και ενάντιες στα συμφέροντα του μεγάλου ξένου αφέντη.

Όλη αυτή η ζοφερή κατάσταση διαπιστώνουμε σήμερα στα 2012, στον καιρό των Μνημονίων να κορυφώνεται επικίνδυνα και να απειλεί αυτήν την ίδια την επιβίωση του Έθνους μας.

Στην πραγματικότητα η Αληθινή Ιστορία του νέου Ελληνικού κράτους δεν έχει γραφτεί ακόμη και όλα τα σκοτεινά παρασκήνια παραμένουν άγνωστα για τον Ελληνικό Λαό. Η γνώση της Ιστορίας, της Αληθινής Ιστορίας του Έθνους, αποτελεί απαραίτητο 

εφόδιο προκειμένου να δημιουργηθεί η νέα ελεύθερη Ελλάδα, η οποία αποτελεί τον πόθο και τον στόχο του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών, του Λαϊκού Συνδέσμου ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!  Τα παιδιά μας στα σχολεία στο κρίσιμο για την Εθνική και πολιτική τους ταυτότητα τομέα της Ιστορίας διδάσκονται ψέματα! Από την περίφημη δε μεταπολίτευση του 1974 και μετά η ψευδολογία αυτή και η διαστρέβλωση της Ιστορικής Αλήθειας έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Τα παιδιά μας δεν μαθαίνουν τίποτε στα σχολεία για τις φρικαλέες σφαγές των Τούρκων εις βάρος του Έθνους στην διάρκεια της σκλαβιάς 400 χρόνων και της Επαναστάσεως του 1821, δεν μαθαίνουν για τους Μακεδονομάχους, για τις θυσίες χιλιάδων παλληκαριών τον 19ο αιώνα για την πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας, για την καταστροφή της Σμύρνης και την γενοκτονία του Ελληνισμού σε Ιωνία και Πόντο! Δεν μαθαίνουν τίποτε για το βρώμικο ρόλο των "συμμάχων" μας στην αλληλοσφαγή των Ελλήνων και για το υποχείριο στους ξένους μεταπολεμικό κράτος του ψυχρού πολέμου. Δεν μαθαίνουν τίποτε για τους Αγωνιστές της ΕΟΚΑ, για τους πολεμιστές της Κύπρου μας το 1974. Αντίθετα μαθαίνουν ατέλειωτες ψευδολογίες για ανύπαρκτους ήρωες και ανύπαρκτους δήθεν εθνικούς αγώνες. 

Όλοι,  όμως, όσοι κατοικούν σε αυτήν την Πατρίδα και έχουν την τιμή να ανήκουν στο μεγάλο Ελληνικό Έθνος πρέπει να νιώσουν βαθιά μέσα στην ψυχή τους ότι έχουν μια ξεχωριστό χρέος γιατί δεν ανήκουν σε ένα οποιοδήποτε Έθνος, αλλά στο Μεγάλο Έθνος των Ελλήνων, που δημιούργησε τον πολιτισμό, που έκτισε δύο κοσμοκρατορίες και ξαναγεννήθηκε σαν τον μυθικό Φοίνικα μέσα από τις στάχτες του  με το αίμα των Αγωνιστών του στα 1821,. 

Αυτήν την Πατρίδα που πολλοί την μισούν και την προδίδουν, πρέπει να την υπερασπιστούμε, δεν πρέπει να τους αφήσουμε να την ξεπουλήσουν! Έχουμε χρέος απέναντι στην Ιστορία χιλιάδων ετών να ξαναγίνουμε ένα Μεγάλο Έθνος αντάξιο του μεγάλου χθες, προορισμένο για ένα μεγάλο αύριο! 

 «Πιστεύουμε στον Εθνικισμό. Αγωνιζόμαστε για τα Δίκαια της Λαϊκής Κοινότητας των Ελλήνων. Δεν πιστεύουμε στον φιλελευθερισμό είτε νέο, είτε παλαιό, ούτε και στο μαρξισμό επίσης ούτε νέο, ούτε παλαιό… Αρνούμαστε την τυραννία του κέρδους ενάντια στον πατριωτισμό, την τυραννία της ύλης ενάντια στο Πνεύμα! Την τυραννία των εκλεκτών του χρήματος ενάντια στους μαχητές της Αρετής»

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι ένα Κίνημα Εθνικιστικό και Λαϊκό, Κίνημα πολιτικό στην Ελλάδα του 2012. Έτσι λοιπόν, δεν μας αγγίζει η λάσπη και οι ψευδολογίες των ΜΜΕ, τα οποία έχουν ξεπεράσει κάθε όριο μίσους και γελοιότητας και μας συνδέουν με καταστάσεις άλλου χρόνου και άλλου τόπου. Φυσικά και μελετούμε την Ιστορία, όμως Ιδανικές πολιτείες υπάρχουν  μόνον στα βιβλία των φιλοσόφων και όχι στην αληθινή ιστορία. Σίγουρα μας εμπνέει το Ομηρικό Ιδεώδες, η Αρχαία Σπάρτη και ο νόμος του Λυκούργου, η Πολιτεία του Πλάτωνος, η χιλιόχρονη Αυτοκρατορία της Πόλεως των Κωνσταντίνων, η Επανάσταση του Έθνους μας και οι μεγάλοι ήρωες του Γένους από το 1821 μέχρι την επική άνιση και προδομένη μάχη που έδωσαν οι λησμονημένοι ΗΡΩΕΣ στην Κύπρο μας το 1974! 

Οπωσδήποτε δεν πιστεύουμε στον φιλελευθερισμό είτε νέο, είτε παλαιό, ούτε και στο μαρξισμό επίσης ούτε νέο, ούτε παλαιό! Δύο θεωρίες, οι οποίες ταλαιπώρησαν και βασάνισαν και συνεχίζουν να ταλαιπωρούν και να βασανίζουν τους λαούς και οι οποίες αποτελούν τις δύο όψεις του αυτού νομίσματος. Όλα για το χρήμα, όλα για την ύλη, όλα για το κεφάλαιο ή τους προλετάριους, όλα για την παραγωγή ή για τα Χρηματιστήρια, αυτό είναι και ο μαρξισμός και ο καπιταλισμός, η δήθεν ελεύθερη οικονομία της αγοράς. Όλα αυτά, γεννήματα μιας εποχής αρρωστημένης, εμείς τα αρνούμαστε! Όπως αρνούμαστε και την πολιτική σκέψη, η οποία γεννήθηκε και στις ημέρες μας αρχίζει να σβήνει από την γαλλική επανάσταση και την βιομηχανική επανάσταση. Αρνούμαστε την τυραννία του κέρδους ενάντια στον πατριωτισμό, την τυραννία της ύλης ενάντια στο Πνεύμα! Την τυραννία των εκλεκτών του χρήματος ενάντια στους μαχητές της Αρετής.

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι ένα Ιδεολογικό και πολιτικό Κίνημα, το οποίο εμφανίστηκε το πρώτον με την έκδοση ενός 16σέλιδου ασπρόμαυρου φυλλαδίου τον Δεκέμβριο του 1980. Λίγα χρόνια αργότερα έλαβε, σύμφωνα με όλα τα σχετικώς προβλεπόμενα, την νομική υπόσταση πολιτικού κόμματος, υποβάλλοντας την απαραίτητη δήλωση στο ανώτατο δικαστήριο της χώρας. Το 1992 προσδιορίστηκε στο Β΄ Συνέδριο του Λαϊκού Συνδέσμου - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ η  ιδεολογία του Κινήματός μας, ο Λαϊκός Εθνικισμός. Τον Ιανουάριο του 1993 εκδόθηκε το πρώτο φύλλο της εφημερίδος μας και τον Ιούνιο του 1994 έλαβε πρώτη φορά μέρος σε εκλογική αναμέτρηση και συγκεκριμένα στις Ευρωεκλογές. 

Το σύμβολο και τα χρώματα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Στο ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής στις εκλογές για την ανάδειξη μελών του Ευρωκοινοβουλίου τον Ιούνιο του 1994 υπήρχε στο πάνω μέρος ένα σύμβολο, ήταν το αρχαίο Ελληνικό σύμβολο Μαίανδρος, σύμβολο κατ' εξοχήν Ελληνικό, το οποίο βεβαίως δεν έχει την οποιαδήποτε σχέση ούτε με την Γερμανία, ούτε με την Ιταλία, ούτε με καθεστώτα του μεσοπολέμου. Ξεπερνά τα όρια του γελοίου ο συκοφαντικός ισχυρισμός ότι το σύμβολο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ είναι ένα σύμβολο... ναζιστικό! Σε οποιοδήποτε αρχαιολογικό μουσείο της χώρας και αν πάει κανείς θα δει πάνω σε  αγγεία στις μετώπες αρχαίων ναών σε κίονες σε ασπίδες και νομίσματα τον Ελληνικό Μαίανδρο. Είναι ένα σύμβολο, το οποίο καταδεικνύει την συνέχεια του Ελληνισμού αλλά και την δυναμική κίνηση του Έθνους μας προς το μέλλον. Μία κίνηση βασισμένη στις ρίζες και τις παραδόσεις του μεγάλου μας Γένους.

Χρώμα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα το κυανούν, που είναι το χρώμα της Εθνικής μας Σημαίας, του αιματοβαμμένου λάβαρου του Έθνους μας τους τελευταίους δύο αιώνες της Ελληνικής Ιστορίας. Κομματικά μας χρώματα το άσπρο, το μαύρο και το κόκκινο και αυτό όχι για να μιμηθούμε, όπως ισχυρίζονται οι συκοφάντες μας τα χρώματα του ναζισμού ή της σημαίας της Αιγύπτου(...), αλλά γιατί είναι τα χρώματα τα οποία κατ' εξοχήν χρησιμοποίησαν στα πρώτα τους λάβαρα οι ήρωες και οι πρωτοπόροι της εθνικής επαναστάσεως του 1821. Κατ' εξοχήν δε χρησιμοποίησε τα χρώματα αυτά ως εθνικά τόσο ο Ρήγας Φεραίος, όσο και η Φιλική Εταιρεία. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από την επίσημη διακήρυξη της Φιλικής Εταιρείας: 

«Άρθρον ΙΑ΄. Η Ελληνική σημαία τόσον εις τα της ξηράς στρατεύματα, όσον και εις τα της θαλάσσης, πρέπει να είναι κατασκευασμένη εκ τριών χρωμάτων: άσπρο, μαύρο και κόκκινο. Το άσπρον σημαίνει την αθωότητα της δίκαιας ημών επιχειρήσεως κατά των τυράννων, το μαύρο τον υπέρ πατρίδας και ελευθερίας θάνατον ημών και το κόκκινον την αυτεξουσιότητα του Ελληνικού λαού και την χαράν αυτού διότι πολεμεί δια την ανάστασιν της πατρίδας.»

ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ – «ΝΟΜΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ»

Για το θέμα αυτό ο Γ.Γ. του Κινήματός μας και ιδρυτής της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ είχε πει σε ομιλία του στην Θεσσαλονίκη τον Απρίλιο του 2006:

«Ο δικός μας εθνικισμός, ναι, έχει και χρώμα γαλάζιο, που είναι το χρώμα της Σημαίας της Πατρίδας μας. Έχει όμως και χρώμα κόκκινο, που είναι το χρώμα της επαναστάσεως, του αίματος, της φυλής, που ήταν το χρώμα των Χιτώνων των Λακεδαιμονίων, το χρώμα που είχαν τα λάβαρα του Μακεδόνα κοσμοκράτορα, το χρώμα των Πορφυρογέννητων της Αυτοκρατορίας της πόλεως των Κωνσταντίνων. Είναι το χρώμα του αληθινού σοσιαλισμού. Της πραγματικής κοινωνικής επαναστάσεως…”

ΛΑΪΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ: Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ

 «Οδηγός του πολιτικού μας αγώνα η ιδεολογία μας! Πολιτική χωρίς σταθερή Ιδεολογία και πίστη για εμάς αποτελεί απάτη, καιροσκοπισμό και ψηφοθηρία. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι "σημαία ευκαιρίας". Έχω ιδεολογία σημαίνει πιστεύω και πιστεύω σημαίνει με την σειρά του αγωνίζομαι.» 

Ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή είναι ένα νόμιμο πολιτικό Κίνημα, το οποίο υπάρχει και δρα μέσα στα πλαίσια της συνταγματικής τάξεως. Κάθε ενέργεια και πράξη του Κινήματός μας στηρίζεται σε στέρεες και ευκρινείς Ιδεολογικές βάσεις. Πολιτική χωρίς σταθερή Ιδεολογία και πίστη για εμάς αποτελεί απάτη, καιροσκοπισμό και ψηφοθηρία. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι "σημαία ευκαιρίας" για κάθε είδους καιροσκόπους, οι οποίοι πιστεύουν ότι μέσα από το Κίνημά μας θα επιτύχουν προσωπικά οφέλη. 

Κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα, που επιθυμεί να πυκνώσει τις τάξεις της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ πρέπει να πιστεύει και στις Ιδέες της.

Εμείς οι Χρυσαυγίτες και οι Χρυσαυγίτισσες δεν είμαστε ούτε "αγανακτισμένοι" εντός πολλών εισαγωγικών, ούτε οι «παραπονεμένοι» ενός διεφθαρμένου καθεστώτος, το οποίο υπηρετήσαμε και στηρίξαμε και σήμερα του γυρίζουμε την πλάτη, είμαστε Ιδεολόγοι και συνειδητοί πολιτικοί στρατιώτες ενός Κινήματος με ξεκάθαρη κοσμοθεωρία, βιοθεωρία και Ιδεολογία. Πιστεύουμε στον Λαϊκό Εθνικισμό και μαχόμαστε τόσο τον απάνθρωπο καπιταλισμό μιας διεθνούς ολιγαρχίας, όσο και τον εξ ίσου απάνθρωπο μαρξισμό, ο οποίος χρεοκόπησε ιστορικά και βύθισε στην σκλαβιά, στο αίμα και την φρίκη την μισή ανθρωπότητα για 50 ολόκληρα χρόνια και πλέον στον 20ο αιώνα. 

Η Ιδεολογία μας ο Λαϊκός Εθνικισμός, όπως τον ορίσαμε από το Β΄ Συνέδριο ακόμη του Κινήματός μας, του Λαϊκού Συνδέσμου, το οποίο έγινε στην Αθήνα, τον Απρίλιο του 1992. Πάνω απ' όλα και πρώτα απ' όλα είμαστε Έλληνες και οι αρχές της Ιδεολογίας μας, του λαϊκού εθνικισμού είναι απλές και ξεκάθαρες: 

ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ – ΠΙΣΤΗ – ΑΓΩΝΑΣ: Ένας άνθρωπος έχει Ιδεολογία όταν μοναδικό κίνητρο των πράξεων του δεν είναι το προσωπικό του συμφέρον, αλλά η Πίστη του. Δεν έχει καμία Ιδεολογία εκείνος που την Πίστη του δεν την μετατρέπει σε πράξη και έργο.  Έχω Ιδεολογία σημαίνει Πιστεύω και Πιστεύω σημαίνει με την σειρά του Αγωνίζομαι

ΕΘΝΟΣ - ΦΥΛΗ: Κυρίαρχη για εμάς τους Χρυσαυγίτες η Ιδέα του Έθνους, η Ιδέα του Φυλής. Οι Έλληνες αποτελούν την γνήσια συνέχεια των Ελλήνων της κλασσικής περιόδου, που δημιούργησαν το θαύμα του Ελληνικού Πολιτισμού. Ονομάζεται Έθνος ένα σύνολο ατόμων με κοινή καταγωγή,  γλώσσα, κοινούς τρόπους, κοινή θρησκεία και κοινό πολιτισμό (ΗΡΟΔΟΤΟΣ). Το Έθνος είναι η εν συνειδήσει Φυλή, η Λαϊκή Κοινότητα. Το Έθνος αποτελεί κυρίαρχη Ιδέα και Πίστη για την Ιδεολογία μας. 

ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ: Το Κράτος αποτελεί μια οντότητα δημοσιονομική, ένα σύστημα οργανώσεως στις σχέσεις μεταξύ τους των πολιτών και επιπλέον στις σχέσεις αυτού με τα υπόλοιπα Κράτη. Η Ιδέα του Κράτους είναι δημιούργημα των ανθρώπων και όταν δεν συμβαδίζει με την Φυσική Αρχή του Έθνους - Φυλής δημιουργεί κοινωνίες εκτρωματικές. Κράτος έχουν σήμερα και οι Η.Π.Α. και αποτελεί η ύπαρξή του ένα «Κοινωνικό Συμβόλαιο» μεταξύ των διαφορετικών φυλών που ζουν στο έδαφος του. Για εμάς η Ιδέα του Κράτους είναι σεβαστή μόνο στην περίπτωση, όπου το Κράτος αυτό έχει ουσία και περιεχόμενο Εθνικό και υπηρετεί την Λαϊκή Κοινότητα. 

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ο Έλληνας δημιούργησε έναν Πολιτισμό, ένα σύνολο επιτευγμάτων στην επιστήμη, στην Τέχνη, στον λόγο χωρίς καμία υστεροβουλία, χωρίς καμία πρόθεση θησαυρισμού και υλιστικής ιδιοτέλειας, δίχως μίσος και φθόνο, αλλά με σκοπό το ωραίο, το αληθές, το αγαθό. Σαν Έλληνες δεν έχουμε άλλο περιθώριο, παρά αυτόν τον μεγάλο σκοπό του Ελληνικού Πολιτισμού να υπηρετήσουμε. Να δώσουμε την μάχη για μια Τέχνη Ελληνική, για έναν λόγο Ελληνικό εμπνευσμένο και μοναδικό. Να δώσουμε την μάχη για την Παράδοση μας, για την γλώσσα μας, για τα αυθεντικά Ελληνικά ήθη και έθιμα του λαού μας. 

ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ  ΛΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ – Η ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ:  Ένα από τα σημαντικότερα συστατικά του Κράτους είναι το πολίτευμα του, ο τρόπος δηλαδή επιλογής της ηγεσίας του. Η προβλεπόμενη και συγκεκριμένη εκείνη διαδικασία, με την οποία  ορίζονται τα πρόσωπα που κατευθύνουν την λειτουργία του Κράτους. Ο τρόπος της επιλογής των αρχόντων της πολιτείας πρέπει να είναι ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΟΣ. 

Δεν είναι δυνατόν να κυβερνούν την χώρα ανάξιοι δημαγωγοί, κόλακες των πιο χυδαίων τάσεων ενός λαού. Στην κορυφή της ιεραρχίας του Κράτους πρέπει να βρίσκονται οι Άριστοι και όχι οι… «αρεστοί» στους λίγους. Το Λαϊκό Εθνικιστικό Κράτος είναι μια κοινωνία Δικαίου στην υπηρεσία της Λαϊκής Κοινότητας, είναι μια κοινωνία ιεραρχημένη όχι με κριτήρια υλικά, αλλά με βάση την Αξία, το Ήθος και την προσφορά εκάστου. Ο κοινός Εθνικός Σκοπός, η ίδια αντίληψη για την ζωή και τον πολιτισμό, είναι το απαραίτητο στήριγμα που ενώνει τους πολίτες με ένα αίσθημα μιας υγιούς αλληλεγγύης, ενός Σεβασμού και μιας Τιμής για τον Συνάνθρωπο. Η εγκληματικότητα, η μαζοποίηση, τα ψεύτικα είδωλα, ο ωφελιμισμός είναι ότι χαρακτηρίζει σήμερα την κοινωνία. Άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους, συγκάτοικοι ευκαιριακοί μιας αρρωστημένης πολιτείας συγκροτούν σήμερα το κοινωνικό σύνολο. 

Η οικογένεια σαν κύτταρο και ουσία της Λαϊκής Κοινότητας, της Πολιτείας, έχει σχεδόν καταργηθεί. Ο Σεβασμός στον Πατέρα, η σεμνότητα απέναντι στους Πρεσβύτερους έχει αντικατασταθεί από ένα ανεύθυνο και αναιτιολόγητο θράσος. Άνευ Αρχών, με κανένα Ήθος, χωρίς αιδώ, δίχως αίσθημα Τιμής και Υπερηφάνειας. Αυτή είναι η κοινωνία των ανθρώπων της εποχής μας, της εποχής της παρακμής, μιας εποχής χωρίς Αρχές, Αξίες και Ιδανικά. Ο μαθητής δεν σέβεται τον δάσκαλο και ο δάσκαλος δεν θέλει να τον σέβεται ο μαθητής του, γιατί δεν αντέχει την ευθύνη του ηθικού αυτού βάρους. 

Η εποχή της ευκολίας, η εποχή της αναρχίας, μια εποχή χωρίς καμία ιεραρχία, μια εποχή γεμάτη «συμβόλαια» και «συμφωνίες» χωρίς κανένα Αίσθημα Ευθύνης και Καθήκοντος. Αυτή την κοινωνία έχουμε την φιλοδοξία να την γκρεμίσουμε! Η δική μας κοινωνία θα είναι μια κοινωνία ανθρώπων με καθήκοντα πρώτα απ' όλα και μετά με δικαιώματα. 

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Πιστεύουμε πως η οικονομία του Εθνικού Κράτους δεν πρέπει ποτέ να είναι αντίθετη με τις κυρίαρχες Ιδέες του. Δεν πρέπει ποτέ για παράδειγμα χάριν της αύξησης της παραγωγής (φτηνά εργατικά χέρια, ξένοι εργάτες κ.τ.λ.) να απειλείται αυτή η ίδια η ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Μια ισχυρή οικονομία δίνει δύναμη στο Εθνικό Κράτος, όμως δεν πρέπει χάριν της οικονομίας να θυσιάζεται ή αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν πρέπει δυνάμεις οικονομικές να καθορίζουν την Πολιτική του Κράτους. Δεν πιστεύουμε στην αυθύπαρκτη ύπαρξη και δυναμική της οικονομίας, αλλά σε μια οικονομία με κατεύθυνση και προέλευση Εθνική. Είμαστε αντίθετοι τόσο στην ασυδοσία του φιλελευθερισμού, όσο και στην ισοπέδωση του μπολσεβικισμού.  Πιστεύουμε στην ιδιοκτησία, πιστεύουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία, όχι όμως στην ανήθικη και ασύδοτη κερδοσκοπία εις βάρος της Λαϊκής Κοινότητας και τον παράνομο θησαυρισμό. Πιστεύουμε σε μια οικονομία, υπηρέτη των εθνικών συμφερόντων και όχι σε ένα Κράτος, υπηρέτη της πλουτοκρατίας.

Με ακλόνητη πίστη στην Ιδεολογία μας, απόλυτα αφοσιωμένοι στα δίκαια του Έθνους μας δίνουμε τον Αγώνα μας για μια νέα Ελλάδα.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ

«Στον σκληρό πυρήνα της Πίστης μας ευρίσκεται το Έθνος-Φυλή, Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ και όχι το κράτος»

Οι Χρυσαυγίτες για τους «καθώς πρέπει πατριώτες», είναι «κακοί φασίστες». Πόσο όμως αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; Το εάν, όμως, εμείς οι Χρυσαυγίτες είμαστε ή δεν είμαστε «φασίστες», συνδέεται άμεσα με την έννοια που δίνουν στον όρο «φασισμός». Σύμφωνα με την πολιτική ορολογία η οποία έχει καθιερωθεί, φασίστας είναι όποιος αυθαίρετα πράττει και δρα ασκώντας τυραννική εξουσία σε πρόσωπα και καταστάσεις. Στο σημείο αυτό πρέπει να σας παραθέσουμε το απόσπασμα ενός βιβλίου, ενός αντιφασίστα συγγραφέα, ο οποίος χαρακτηριστικά αναφέρει:

«Στα τέλη του εικοστού αιώνα ο όρος ΦΑΣΙΣΜΟΣ παραμένει ίσως ο πιο ασαφής από τους σημαντικούς πολιτικούς όρους… O όρος έχει χρησιμοποιηθεί περισσότερο από τους αντιπάλους του παρά από τους υποστηρικτές του, και οι πρώτοι υπήρξαν υπεύθυνοι για τη γενίκευση του επιθέτου σε διεθνές επίπεδο ήδη από το 1923. Η λέξη φασίστας είναι μια από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες υποτιμητικές πολιτικές εκφράσεις, και συνήθως υποδηλώνει «τον βίαιο», «τον κτηνώδη», «τον καταπιεστικό» ή «τον δικτατορικό». Αν όμως φασισμός δεν σημαίνει τίποτε περισσότερο απ’ αυτό, τότε τα κομμουνιστικά καθεστώτα, για παράδειγμα, θα έπρεπε πιθανόν να ενταχθούν στην κατηγορία των πιο φασιστικών καθεστώτων, αποστερώντας έτσι τη λέξη από κάθε χρήσιμο προσδιορισμό».  «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ», ΣΤΑΝΛΕΪ  ΠΕΪΝ, ΣΕΛ. 21  

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι γίνεται μία χρήση ή μάλλον κατάχρηση του όρου φασισμός και φασίστας, η οποία δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Επίσης, πρέπει να τονισθεί ότι και διάφοροι αστοί ή και «πατριώτες» πολιτικοί, χρησιμοποιούν κατά αυτόν τον τρόπο τον όρο ακολουθώντας πιστά κατά τούτο την προπαγάνδα της αριστεράς, μία προπαγάνδα η οποία έχει τις ρίζες της στις αρχές ακόμη του 20^ου αιώνα. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν είναι κίνημα φασιστικό ή ναζιστικό. Στο επίκεντρο του φασισμού δεν είναι το έθνος-φυλή, αλλά το κράτος! Εξετάζοντας, λοιπόν, ιδεολογικά το θέμα το κίνημά μας δεν είναι δυνατόν να έχει σχέση με τον φασισμό, ο οποίος υπήρξε μία έκφανση κυρίως του Ιταλικού κρατισμού. Εμείς, όμως, ούτε «κρατιστές» είμαστε, ούτε… Ιταλοί(!), όπως δεν είμαστε επίσης Γερμανοί και ναζιστές. 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ! Για εμάς στον σκληρό πυρήνα της Πίστης μας ευρίσκεται το Έθνος-Φυλή, Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ και όχι το κράτος και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα οι χαρακτηρισμοί φασίστες ή νεοναζί, τους οποίους μας αποδίδουν για να μας συκοφαντήσουν στα μάτια του λαού οι πολιτικοί μας αντίπαλοι και οι πληρωμένοι λασπολόγοι μας σε φυλλάδες και κανάλια.

Μέσα στον 21ο αιώνα είναι μοιραίο να ανατείλει ένας νέος κόσμος  μέσα από τα ερείπια μιας θλιβερής εποχής, που τελειώνει, της εποχής των τοκογλύφων. Σε αυτόν τον νέο αυτό κόσμο πρέπει να υπάρχει μια δυνατή και ελεύθερη ΕΛΛΑΔΑ. Αυτό για την Χρυσή Αυγή ευρίσκεται υπεράνω όλων, αποτελεί Δόγμα και πρωταρχικό μας καθήκον ενάντια στην κάθε λογιστική οπτική του κάθε υπηρέτη των παγκόσμιων τοκογλύφων, του κάθε δειλού, που δεν τολμά να αναμετρηθεί με την Ιστορία.

======================= ======================= ======================= ======================= ======================= =======================

Ακολουθεί απόσπασμα από:

“Θερμοπύλες”... του ανθρώπινου πολιτισμού είναι η Μακεδονία σήμερα

(http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2018/07/makedonikes-thermopyles.html)

19/7/2018 - ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ:

Όλα αυτά ξεκινάνε από τις μυστικές υπηρεσίες τού Κάιζερ ...Του Κάιζερ, ο οποίος ήταν καταχρεωμένος στους Σιωνιστές τοκογλύφους και λειτουργούσε σαν μαριονέτα τους ...Του Κάιζερ, ο οποίος τους παραχώρησε τον απόλυτο έλεγχο των μυστικών του υπηρεσιών και στη συνέχεια τον πέταξαν σαν στημένη "λεμονόκουπα" 

...Του Κάιζερ, που του "πήραν" τη χώρα, "κατασκευάζοντας" στην κυριολεξία τη δική τους "δημοκρατία" τής Γερμανίας τής Βαϊμάρης. Ανάγκασαν σε παραίτηση ολόκληρο Κάιζερ, απειλώντας τον και εκβιάζοντάς τον με "επανάσταση" ..."Επανάσταση" της πλάκας, εφόσον στην πραγματικότητα αυτοί, οι οποίοι υποτίθεται θα την έκαναν, ήταν όλοι τους πράκτορες των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών ...Οι ίδιοι ακριβώς, οι οποίοι είχαν σταλεί στη Ρωσία για την "επανάσταση" και επέστρεψαν στη Γερμανία με ψευδώνυμα. Με τον συνωμοτικό αυτόν τρόπο πήραν οι ίδιοι τη θέση τού Κάιζερ και μετέτρεψαν τη Γερμανία σε μια δική τους ιδιόκτητη επιχείρηση. Στον μόλις ένα αιώνα ιστορίας αυτής της Γερμανίας οι "ήρωές" της είναι είτε Εβραίοι κομμουνιστές είτε πράκτορες των σιωνιστικών μυστικών της υπηρεσιών.

Σε εκείνου του αφελούς Κάιζερ τις μυστικές υπηρεσίες βρίσκονται τα μυστικά όλων των εγκλημάτων τού τελευταίου αιώνα ...Στις υπηρεσίες εκείνες, οι οποίες, μέσα από αλλεπάλληλες "μεταμφιέσεις", έφτασαν στις ημέρες μας ως ΣΤΑΖΙ ...Στην κυριολεξία ο "βόθρος" τού Βερολίνου ...Εκεί βρίσκονται ΟΛΑ τα μυστικά για ΟΛΑ τα εγκλήματα που έχουν "ματώσει" - στην κυριολεξία - ΟΛΟΚΛΗΡΗ την ανθρωπότητα ...Εκεί βρίσκονται όλα τα "βρόμικα" μυστικά τού τελευταίου αιώνα ...Εκεί βρίσκονται όλα τα μυστικά για όλους αυτούς τους εγκληματίες, οι οποίοι συνδέονται με τον ναζισμό και τον κομμουνισμό, που - όπως θα αποδειχθεί πολύ σύντομα - είναι ιδιόκτητα "εργαλεία" των Σιωνιστών.

Όμως, εκεί βρίσκεται και κάτι άλλο πολύ σημαντικό ...Το ΠΙΟ σημαντικό απ' όλα ...Εκεί βρίσκεται το "υπερόπλο" τής γνώσης τής κομμουνιστικής λειτουργίας, το οποίο τους επιτρέπει να "βραχυκυκλώνουν" τη σύγχρονη Δημοκρατία τού Δυτικού Κόσμου ...Εκεί υπάρχουν όλα τα ονόματα των χαφιέδων και των πρακτόρων τού Σιωνισμού ...Των χαφιέδων αυτών, οι οποίοι "φορτώθηκαν" στο Ρωσικό Λαό και τον υποδούλωσαν στο σιωνιστικής ιδιοκτησίας Σοβιετικό Καθεστώς ...Των χαφιέδων αυτών, οι οποίοι "φορτώθηκαν" στους Γερμανικούς Λαούς και τους υποδούλωσαν στο σιωνιστικής ιδιοκτησίας Γερμανικό Καθεστώς ...Των χαφιέδων αυτών, οι οποίοι σκορπίστηκαν σε όλα τα κράτη τής Ευρώπης, προκειμένου να ιδρύσουν τα κομμουνιστικά κόμματα και άρα να σκορπίσουν τη "μάστιγα" αυτή στον χριστιανικό χώρο ...Των χαφιέδων αυτών, οι οποίοι "οραματίστηκαν" τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση.

Απλά, για να γίνουν όλα αυτά κατανοητά, θα πρέπει κάποιος να τα πάρει με τη "σειρά", ώστε να καταλάβει πώς το ένα "βήμα" αποτελεί προϋπόθεση για το επόμενο. Πράκτορες των Σιωνιστών ήταν τα σκουπίδια τύπου Λένιν και Χίτλερ. Με το "εργαλείο" τού κομμουνισμού "κατασκευάστηκε" τόσο η κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση όσο και η ναζιστική Γερμανική Ένωση. Η τεχνική ήταν πάντα ίδια. Οι τοκογλύφοι Σιωνιστές με χρήματα "ρύθμιζαν" τις "επιτυχίες" των πρακτόρων τους. Όπου τους "βόλευε" πετύχαινε η κομμουνιστική "επανάσταση" και όπου επίσης τους "βόλευε" επικρατούσε η ναζιστική "αντεπανάσταση". Σε κάθε περίπτωση, δηλαδή, οι ίδιοι αποφάσιζαν με τη χρήση των δικών τους "κομμουνιστών" ποιοι "δημοκράτες" θα κυβερνούσαν τα κράτη. Εκεί, δηλαδή, όπου είχε αποφασιστεί να επιβληθεί ο κομμουνισμός, την εξουσία θα την αναλάμβαναν οι δικοί τους "κομμουνιστές" και εκεί, όπου είχε αποφασιστεί να μην επιβληθεί ο κομμουνισμός, οι κομμουνιστές χαφιέδες θα ήταν εκείνοι, οι οποίοι θα επέλεγαν ποιοι θα ήταν οι "ήρωες" τής δημοκρατίας.

Η τεχνική είναι έξυπνη και όχι ιδιαίτερα περίπλοκη. Όπως μας έχει διαβεβαιώσει ο διάσημος ναζιστής Γκέμπελς - και μας έχει επιβεβαιώσει η ιστορική πραγματικότητα - τόσο το ναζιστικό κόμμα όσο και το κομμουνιστικό κόμμα είναι λενινιστικού τύπου κόμματα. Τι σημαίνει αυτό; ...Ότι υπάρχει ένα μοντέλο λειτουργίας γι' αυτά τα κόμματα, το οποίο είναι πολύ συγκεκριμένο ...Υπάρχουν ομόκεντροι "κύκλοι", οι οποίοι δεν "επικοινωνούν" μεταξύ τους και άρα κανένας δεν γνωρίζει τι συμβαίνει μέσα στον στενό κύκλο τής ηγεσίας. Αν αυτή η ηγεσία είναι ήρωες ή προδότες, μόνον αυτή το γνωρίζει και κανένας άλλος. Αν αυτή η ηγεσία αποτελείται από πράκτορες ξένων υπηρεσιών, που με τη βοήθειά τους "φορτώνονται" οι Σιωνιστές πάνω σε άλλους λαούς, αυτό το γνωρίζει μόνον η ίδια και κανένας άλλος.

Είτε μιλάμε για έναν Λένιν είτε για έναν Χίτλερ, είναι το ίδιο πράγμα. Μόνον οι ίδιοι και η μικρή "αυλή" τους γνώριζαν ποια ήταν τα πραγματικά τους αφεντικά και ποιοι ήταν οι πραγματικοί τους στόχοι. Μόνον οι ίδιοι γνώριζαν ποιοι ήταν οι χρηματοδότες τους και αν αυτοί ήταν τα ίδια πρόσωπα, είτε για τους ναζιστές είτε για τους κομμουνιστές. Από εκεί και πέρα τα κόμματα ήταν απολύτως ίδια σ' ό,τι αφορά τη δομή και τη λειτουργία τους ...Ακόμα και στο θεωρητικό επίπεδο. Απλά το ένα ήταν εθνικοσοσιαλιστικό και το άλλο διεθνοσοσιαλιστικό, με τη δομή τους όμως να είναι πανομοιότυπη και σοσιαλιστική. Ο ίδιος ο Λένιν μάλιστα μας αποκαλύπτει και τη "δοσολογία" αυτών των ιδιόκτητων σοσιαλιστικών κομμάτων: ...Στους 100 κομμουνιστές, οι 40 είναι αγύρτες, οι 59 αφελείς και ένας μόνον πραγματικός Μπολσεβίκος. Με βάση τη λογική των ομοίων, μπορούμε να "μεταφέρουμε" αυτήν τη δοσολογία και στα ναζιστικά κόμματα ...Στους 100 ναζιστές, οι 40 είναι αγύρτες, οι 59 αφελείς και ένας μόνον πραγματικός Ναζί.

Στην πραγματικότητα με αυτήν την "ερμηνεία" ο Λένιν μάς εξηγεί με τον πιο απόλυτο τρόπο την ποιότητα των οπαδών αυτών των κομμάτων και στην περίπτωσή του τού κόμματος των κομμουνιστών ...Μας εξηγεί τη σχέση που υπάρχει μεταξύ των λειτουργικών αυτών "κύκλων" τής εξουσίας ...Μεταξύ αυτών, οι οποίοι είναι πράκτορες χαφιέδες ή προδότες των λαών και όλων εκείνων των υπολοίπων που τους στηρίζουν, είτε επειδή είναι αγύρτες είτε απλά επειδή είναι βλάκες ...Σε ποσοστό 99% - σύμφωνα με τους "πατερούληδες" - ο κάθε κομμουνιστής είναι αυτό που δηλώνει, είτε επειδή είναι οπορτουνιστής είτε επειδή είναι βλάκας. Αυτά λέει ο Λένιν και με αυτά συμφωνεί και ο Δρ. Γκέμπελς -  και άρα και ο Χίτλερ.

Αυτή η τεχνική των "μονωμένων" κύκλων εξουσίας και βλακείας έχει γίνει ένα δουλεμένο "πατρόν" εξουσίας και έχει φτάσει έως τις ημέρες μας. Αυτό είναι όλο κι όλο το μυστικό τού σημερινού περίπλοκου φασισμού, που παριστάνει τη δημοκρατία. Οι πράκτορες της σιωνιστικής ΣΤΑΖΙ, αφού δοκίμασαν με επιτυχία την επιβολή τέτοιων λενινιστικών φασιστικών καθεστώτων πάνω σε πολλά και διαφορετικά έθνη - είτε στη Σοβιετική Ένωση είτε στη Γερμανία—, μπορούσαν αυτήν τη διαδικασία να την επαναλαμβάνουν στο διηνεκές. Αφού μπόρεσαν με τον κομμουνισμό και δημιούργησαν το σοβιετικό καθεστώς επάνω σε πολλά έθνη, ήταν εύκολο με τον αντικομμουνισμό να δοκιμάσουν να δημιουργήσουν το ναζιστικό καθεστώς επάνω στους Γερμανούς. Από εκεί και πέρα όλα βρίσκονταν κάπου "ενδιάμεσα" και άρα εύκολα διαχειρίσιμα.

Η ιστορία δείχνει πως το όλο πρόβλημα για τους σχεδιασμούς τους ήταν να πάρουν την εξουσία. Είτε με τη βία των κομμουνιστών είτε με τη βία των αντικομμουνιστών, τους αρκούσε η στιγμιαία κατάληψη της εξουσίας, και - ως γνωστόν - ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Αυτήν τη "στιγμή" τής κατάκτησης της εξουσίας επεδίωκαν πάση θυσία ...Τη "στιγμή" εκείνη, η οποία θα τους επέτρεπε με έναν "νόμιμο" τρόπο ν' "ανέβουν" στην κορυφή τής εξουσίας και από εκεί και πέρα με τρόπο "παράνομο" να εκμεταλλευτούν την εξουσία, για να παραμείνουν "βιδωμένοι" σ' αυτήν. Οι πιο πολλοί αγνοούν ότι, όπως ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία μετά από εκλογική διαδικασία και στη συνέχεια έκαψε τη γερμανική Βουλή, έτσι έκαναν και οι κομμουνιστές ...Οι "επαναστάτες" πρώτα κατέβηκαν στις εκλογές στη Ρωσία και μετά κατήργησαν κι αυτοί τη ρωσική Βουλή.

Αυτήν τη γνώση καλλιέργησαν στα υπόγεια των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, τις οποίες έλεγχαν οι Σιωνιστές ...Τη γνώση τής συνωμοσίας, προκειμένου τη στιγμιαία επαφή με την εξουσία να τη μετατρέψουν σε μόνιμη. Από τη στιγμή που είχαν το εργαλείο τού κομμουνισμού και μπορούσαν στα όρια με τους δικούς τους πληρωμένους "επαναστάτες" να δημιουργούν είτε "πατερούληδες" είτε "φύρερ", όλα τα άλλα ήταν εύκολα, εφόσον απλά αποτελούσαν ενδιάμεσες καταστάσεις ..."Ενδιάμεσες καταστάσεις" είναι οι κατά καιρούς διάσημοι χαφιέδες, οι οποίοι παριστάνουν τους "εθνοπατέρες" των υπολοίπων λαών ..."Εθνοπατέρες", οι οποίοι είναι λίγο "πατερούληδες" και λίγο "φύρερ" σε δοσολογία που "μετράνε" για λογαριασμό τους τα αφεντικά τους. Από τη στιγμή που αυτά τα αφεντικά άρπαζαν την εξουσία με τους δικούς τους "υπαλλήλους", ήταν εύκολο να τη μονιμοποιήσουν ...Είτε μοιράζοντας σε συμπαθούντες πόστα και βολέματα είτε μοιράζοντας σε αντιπαθούντες τρόμο και τιμωρία.

Αυτό ήταν το όλο κόλπο και όλα σχεδιάστηκαν επάνω στο ίδιο πετυχημένο "πατρόν" ...Ένα "πατρόν", το οποίο τους επέτρεψε να "καπελώσουν" την αστική Δημοκρατία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τού Δυτικού Κόσμου. Παντού έβαζαν το δικό τους ιδιωτικό "φόβητρο" του κομμουνισμού να απειλεί τη Δημοκρατία, ώστε οι φασίστες υπάλληλοί τους να εξασφαλίσουν - λόγω ανώτερης "ανάγκης" - το άλλοθι να λειτουργούν "αντιδημοκρατικά". Ο κίνδυνος του κομμουνισμού, δηλαδή, έδινε το άλλοθι στους πάντες να ασκούν την εξουσία με τρόπο φασιστικό, προκειμένου να "προστατεύουν" τη δημοκρατία ...Για το "καλό" τής Δημοκρατίας, δηλαδή, αναλάμβαναν οι φασίστες να την προστατεύσουν ...Ο φασισμός έλεγχε τη Δημοκρατία, για να μην την καταλύσει ο κομμουνισμός. Με τον τρόπο αυτόν η αστική Δημοκρατία έγινε φασιστική, χωρίς κανένας να μπορεί ν' αντιδράσει.

 Αυτό ήταν το μέγα επίτευγμά τους. ΌΛΑ τα αστικά κόμματα - σε αυτό το κατ' επίφαση δημοκρατικό σύστημα - έχουν μια βασική δομή, η οποία μοιάζει με την κομμουνιστική και άρα και τη ναζιστική. Πάνω στα λενινιστικά πρότυπα είναι εξ' αρχής φτιαγμένα όλα τα αστικά κόμματα ...Τα κόμματα των "ηγετών", οι οποίοι είναι πάντα "επαγγελματίες" ...Των "ηγετών" αυτών, που κανένας δεν γνωρίζει ποιοι είναι τα αφεντικά τους ή οι στόχοι τους ...Των "ηγετών" αυτών, που για τους οπαδούς ψηφοφόρους τους έχουν την ίδια περίπου γνώμη που είχε ο Λένιν για τους δικούς του ...Τους θεωρούν χαϊβάνια, που μπορούν κάθε τέσσερα χρόνια να τους δουλεύουν για να τους ψηφίσουν και μετά είναι ελεύθεροι να κάνουν ανενόχλητοι ό,τι συμφέρει τόσο τους ίδιους όσο και τα αφεντικά τους.

Αυτά τα αστικά κόμματα-"είδωλα" είναι ΌΛΑ ίδια μεταξύ τους και έχουν την ίδια "παθογένεια" ...Την κομμουνιστική "παθογένεια". Αυτή είναι η "επιτυχία" των σχεδιαστών τους. Όπως έβλεπε ο πράκτορας των Γερμανών Λένιν τους Ρώσους κομμουνιστές, έτσι βλέπει, για παράδειγμα, ένας Εβραίος Παπανδρέου τούς πασοκτσίδες ή ένας δωσίλογος Καραμανλής τούς νεοδημοκράτες. Κάπως έτσι μας αντιλαμβάνεται ένα κομμουνιστικό σκουπίδι, που παριστάνει τον δημοκράτη - όπως ο Πάγκαλος - όταν μας λέει ότι "μαζί τα φάγαμε". Όλοι αυτοί, δηλαδή, νομίζουν ότι νομιμοποιούνται να κάνουν ό,τι θέλουν, γιατί είναι "ηγέτες" είτε "αγυρτών" είτε "αφελών" ...Είναι "ηγέτες" είτε κουτοπόνηρων, οι οποίοι θέλουν να βολευτούν μέσω του κόμματος, είτε απλά είναι βλάκες και υποστηρίζουν ένα κόμμα με τη λογική που κάποιος υποστηρίζει μια ποδοσφαιρική ομάδα ...Αυτό είναι το κομμουνιστικό "πατρόν" των σύγχρονων αστικών κομμάτων. Γι' αυτόν τον λόγο στις αστικές Δημοκρατίες όχι απλά επιτρέπουν αλλά ενθαρρύνουν και χρηματοδοτούν τούς κομμουνιστές να δραστηριοποιούνται στα Πανεπιστήμια.

Εκεί "ψαρεύουν" οι πάντες τα φασιστικά στελέχη ...Αυθεντικά φασιστικά στελέχη με συγκεκριμένη νοοτροπία. Από εκεί "ψώνισε" έναν Ρουσόπουλο η δεξιά ΝΔ και από εκεί "ψώνισε" το αριστερό ΠΑΣΟΚ έναν Πάγκαλο. Εκεί οι Μπολσεβίκοι τού κομμουνισμού ή της αστικής τάξης "ψαρεύουν" τα στελέχη τους, αλλά και τα χαϊβάνια που θα τους αντιλαμβάνονται σαν αρχηγούς ...Τα χαϊβάνια, τα οποία ξεκινάνε ως κατά φαντασίαν "επαναστάτες" και στη συνέχεια γίνονται αγύρτες θεσιθήρες, που θα "περιβάλλουν" τους λενινιστές "εθνοπατέρες" και θα παρασύρουν τους πολλούς αφελείς.

Με αυτόν τον τρόπο οι Σιωνιστές δημιουργούν σε όλα κράτη τα κόμματα-"είδωλα", τα οποία, ανεξαρτήτως της όποιας ιδεολογίας φέρουν ως "βιτρίνα", λειτουργούν καθαρά λενινιστικά. Αυτό είναι το όλο κόλπο. Εκμεταλλεύονται την κομμουνιστική "εμπειρία" στην εσωτερική τους λειτουργία και μεταφέρουν απλά μια διαφορετική "βιτρίνα", παίζοντας το παιχνίδι τού δήθεν μεταξύ τους ανταγωνισμού, όπως αυτός "ορίστηκε" από τα κομμουνιστικά και ναζιστικά κόμματα.

Ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει τον λόγο που μιλάμε για κατ' επίφαση δημοκρατικό σύστημα. Όταν οι Σιωνιστές ελέγχουν τις ηγεσίες των κομμάτων σε όλα τα κράτη, ευνόητο είναι ότι ελέγχουν και τα ίδια τα κράτη ...Απλά πράγματα. Όταν μπορείς σε ένα κόμμα εξουσίας να ελέγχεις απόλυτα την ηγεσία του, σημαίνει πως, όταν όλα τα κόμματα εξουσίας είναι πανομοιότυπα μεταξύ τους, μπορείς να ελέγχεις ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο ενός κράτους. Αυτό είναι απόλυτος φασισμός, γιατί στην πραγματικότητα ελέγχεις απόλυτα τον λαό. Όταν ελέγχεις απόλυτα όλες τις πιθανές και απίθανες επιλογές τού λαού, σημαίνει ότι η Δημοκρατία και οι διαδικασίες της είναι απλά ένα "σώου" για αφελείς ...Ένα "σώου", το οποίο - ειδικά εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες στην εποχή των Μνημονίων - το είδαμε να συμβαίνει με τρόπο αποκαλυπτικό ...Αντιμνημονιακοί, που κέρδιζαν τις εκλογές και γίνονταν Μνημονιακοί, για να εναλλαχθούν ξανά στους ίδιους ρόλους στις επόμενες εκλογές.

Όμως, για να γίνει αυτό με τον απόλυτα αξιόπιστο τρόπο, θα πρέπει να υπάρχει - και να προστατεύεται ως "κόρη οφθαλμού" - ένα αυθεντικό κομμουνιστικό κόμμα ...Ένα κόμμα, το οποίο θα λειτουργεί ως αυθεντική "πληγή", για να μπορεί με τη σειρά του να "μολύνει" όλο το πολιτικό σκηνικό με συγκεκριμένο "πύον" ...Ένα κόμμα, το οποίο από τη μία θα φαίνεται πως απειλεί μόνιμα τη Δημοκρατία και από την άλλη θα δημιουργεί κομματικό πρότυπο λειτουργίας. Πάνω στο "πατρόν" ενός ΚΚΕ θα σχεδιάζονται όλα τα κόμματα και πάνω στον "πατρόν" μιας Πανσπουδαστικής θα σχεδιάζονται όλες οι φοιτητικές "παρατάξεις". Το δεύτερο θα "τροφοδοτεί" με στελέχη το πρώτο και το πρώτο θ' ανταποδίδει με χρήμα, ώστε να συνεχίζεται επ' άπειρον ο ίδιος "κύκλος". Γι' αυτόν τον λόγο υπάρχουν και λειτουργούν με κρατικές χρηματοδοτήσεις όλα τα κομμουνιστικά κόμματα.

Με αυτόν τον τρόπο οι Σιωνιστές δημιουργούν τους "Μπολσεβίκους" τής κάθε εποχής ...Αυτούς, τους οποίους οι ίδιοι μετά θα "φιλτράρουν" στις διάφορες "υπηρεσίες" ...Είτε αυτές λέγονται ΣΤΑΖΙ είτε CIA είτε Λέσχη Μπίλντερμπεργκ είτε Σοσιαλιστική Διεθνής κλπ., δεν έχει σημασία. Έτσι αναπαράγεται ο λενινισμός των χαφιέδων και του φασισμού. Εκεί βρίσκονται οι Σιωνιστές και "φιλτράρουν" τα πρόσωπα εκείνα, τα οποία θα ηγηθούν των κρατών ή θα στελεχώσουν διεθνή όργανα και υπηρεσίες. Απλά αυτοί, οι οποίοι κάποτε ονομάζονταν "επαγγελματίες επαναστάτες" και ήταν χαφιέδες και πράκτορες των Σιωνιστών, σήμερα ονομάζονται "επαγγελματίες πολιτικοί" και είναι ακριβώς ίδιοι με τους προηγούμενους.

Ο μόνος στόχος όλων αυτών των "επαγγελματιών" είναι η εξουσία. Κύρια μέριμνά τους είναι το δικό τους προσωπικό "αφήγημα", προκειμένου να ξεχωρίσουν οι ίδιοι προσωπικά ανάμεσα στους ομοίους τους. Κύριο μέλημά τους είναι να βρουν ένα "ψέμα" ή μια μεγάλη "υπόσχεση", για να "κλέψουν" την εξουσία. Αν το καταφέρουν αυτό, δεν έχουν πρόβλημα να παραμείνουν στην εξουσία ακόμα και με τη βία που τους προσφέρουν οι μηχανισμοί τής εξουσίας. Όλα τα υπόλοιπα είναι ίδια, εφόσον τα αφεντικά παραμένουν πάντα τα ίδια. "Επαναστάτες" και "επαναστατικά" είναι μόνον ό,τι "πουλάνε" οι δικοί τους άνθρωποι, για να "κλέψουν" όπως μπορούν οι ίδιοι την εξουσία. Όλα τα υπόλοιπα είναι απολύτως εχθρικά και ως εκ τούτου απαγορευμένα.

Μέσα στα όρια που θέτουν ο κομμουνισμός και ο ναζισμός γίνονται όλα τα πολιτικά παιχνίδια τής δήθεν δημοκρατίας. Με τη βία τού κομμουνισμού το σκουπίδι ο Λένιν πήρε την εξουσία πάνω στα έθνη τής Σοβιετικής Ένωσης, θέτοντας το ένα φασιστικό αριστερό όριο. Με τη βία τού αντικομμουνισμού το σκουπίδι ο Χίτλερ πήρε την εξουσία πάνω στα γερμανική έθνη, θέτοντας το άλλο φασιστικό δεξιό όριο. Όλοι οι υπόλοιποι "παίζουν" ανάμεσα στα όρια αυτά, παριστάνοντας τους σοσιαλοδημοκράτες ή τους χριστιανοδημοκράτες. Αυτό επαναλαμβάνεται διαρκώς σε όλα τα κράτη και σε όλα επίπεδα της εξουσίας. Όλα μοιράζονται εξίσου σε ανθρώπους, οι οποίοι εξ αρχής έχουν συμφωνήσει σε τέτοιου είδους μοιρασιές, εφόσον οι πάντες έχουν τα ίδια αφεντικά.

Κανένας δεν διαμαρτύρεται και δεν ανατρέπει κανέναν, γιατί όλοι είναι μέσα στο κόλπο ...Όλοι είναι "επαγγελματίες πολιτικοί" επικεφαλής λενινιστικών κομμάτων, είτε αυτά ονομάζονται "λαϊκά" είτε "σοσιαλιστικά". Η "μοσχαροκεφαλή" τής φωτογραφίας είναι άλλος ένας "επαγγελματίας πολιτικός", ο οποίος ελέγχθηκε από τα σιωνιστικά όργανα πριν καν εμείς μάθουμε την ύπαρξή του. Είναι ο σημερινός μεθύστακας Γιούγκερ, ο οποίος παριστάνει τον ηγέτη τής Ε.Ε. και ο οποίος είναι Ευρωβουλευτής από τα 25 του χρόνια. Πώς και με ποια κριτήρια ένας νέος των είκοσι-κάτι χρόνων μπορεί να "επιλεγεί" ως μελλοντικός ηγέτης; Δεν έχει "πίσω" του μια "πορεία", που να δικαιολογεί τη "διάκρισή" του ανάμεσα σε ομοίους. Μόνον με κριτήρια υποταγής μπορεί να γίνει σε μια τέτοια ηλικία ένας τέτοιος διαχωρισμός, και τέτοιος έγινε. Κάποιοι υπόσχονται τα πάντα στα αφεντικά και προωθούνται εις βάρος όλων των υπολοίπων. Όλοι αυτοί έχουν συμφέροντα από την αναξιοκρατία και αυτήν υποστηρίζουν, προκειμένου να σπρώχνουν και να σπρώχνονται οι ανάξιοι και οι άχρηστοι μεταξύ τους.

Όλα λειτουργούν επάνω στο ίδιο μοντέλο και γι' αυτό έχουμε σήμερα το φαινόμενο επί καπιταλιστικού θριάμβου - και με τον κομμουνισμό καταδικασμένο - οι περισσότεροι των πολιτικών να είναι "πρώην" κομμουνιστές. Οι κομμουνιστές σε ένα πολιτικό περιβάλλον χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι. Είναι οι πιο έμπειροι στη σύσταση συμμοριών και στις συνωμοτικές συμπεριφορές με στόχο την επικράτηση των αναξίων ...Απλά πράγματα, τα οποία απλά επαναλαμβάνονται μέσα στο χρόνο. Έχοντας εξασφαλισμένη την υποταγή τέτοιων πολιτικών - και με τη γνώση που έχουν πάνω στη διαχείριση της εξουσίας - οι Σιωνιστές επιχειρούν χωρίς φόβο τα άλματα προς τον απόλυτο συγκεντρωτισμό τής εξουσίας. Όταν οι Σιωνιστές, μέσω του κομμουνιστικού κόλπου, ελέγχουν τις πολιτικές εξουσίες ΟΛΩΝ των κρατών τής Ευρώπης, δεν τους είναι δύσκολο να τις φορτώσουν με ένα "όραμα" ως άλλοθι, για να τις εντάξουν σε ακόμα πιο μεγάλους και ακόμα πιο αντιδημοκρατικούς μηχανισμούς.

Όταν ελέγχεις όλες τις κυβερνήσεις τής Ευρώπης, δεν είναι δύσκολο να επιχειρήσεις ένα ακόμα πιο υψηλό "άλμα" ...Δεν είναι δύσκολο να δημιουργήσεις μια Ε.Ε. στα πρότυπα της Σοβιετικής Ένωσης ή της Γερμανίας τής Βαϊμάρης ...Υπάρχει η τεχνογνωσία ελέγχου των λαών, όπως υπάρχει και το "όπλο" τού δημοκρατικού "σώου" των δήθεν εκλογών επάνω σε δήθεν επιλογές ...Υπάρχει η τεχνογνωσία των "πολίτμπιρο", τα οποία ελέγχουν την "ορθοδοξία" των μηχανισμών και αυτό είναι που κάνουν τα κεντρικά "όργανα" των "λαϊκών" και των "σοσιαλιστικών" κομμάτων. Αυτό, δηλαδή, το οποίο εμείς "βλέπουμε" ως Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι κάτι το πρωτότυπο. Για τους εμπνευστές του έχει ξαναγίνει ...Έχει ξαναχρησιμοποιηθεί το "πατρόν" των εβραϊκής ιδιοκτησίας πολυεθνικών κρατών ...Το μοντέλο αυτό, δηλαδή, επάνω στο οποίο χτίζεται ένα κράτος με "αφανείς" ιδιοκτήτες τούς Εβραίους και εις βάρος τού έθνους ή των εθνών που το συνθέτουν ...Το μοντέλο αυτό, το οποίο είδαμε να εφαρμόζεται στη Σοβιετική Ένωση των Ρώσων, των Λιθουανών, των Ουζμπέκων, κλπ. ...Το μοντέλο αυτό, το οποίο είδαμε να εφαρμόζεται στη Γερμανία των Πρώσων, των Σαξόνων και των Βαυαρών. Γι' αυτόν τον λόγο, όσο και να ψάξει κάποιος στην "ιστορία" τής Ε.Ε., θα δει ότι ΟΛΟΙ οι πρωταγωνιστές της είναι κατά "σύμπτωση" είτε Γερμανοί είτε κομμουνιστές.

 Τι σχέση έχουν όμως όλα αυτά που λέμε με το σημερινό "Μακεδονικό" ζήτημα; ...Την εξής απλή: Αυτό είναι το "μοντέλο" που θέλουν να φορέσουν στην "Ενωμένη Μακεδονία" τού μέλλοντος ...Τη μελλοντική "Μακεδονία" σιωνιστικής ιδιοκτησίας "επάνω" σε Έλληνες, Βούλγαρους ή Αλβανούς, οι οποίοι θα παριστάνουν τους "Μακεδόνες" μακριά απ' οποιαδήποτε ελληνική παράδοση και πολιτισμική κληρονομιά. Δημιουργώντας τη "Βόρεια Μακεδονία", ξεκινούν τις διαδικασίες "ενοποίησής" της με κάποια "Νότια", την οποία οι ίδιοι από τώρα γνωρίζουν. Σε αυτόν τους τον στόχο τούς είναι απαραίτητο το λενινιστικό ΚΚΕ ...Το ΚΚΕ των χαφιέδων τού Σιωνισμού ...Το ανθελληνικό από τη φύση του ΚΚΕ. Χωρίς αυτό το ΚΚΕ δεν θα μπορούσαν να δρομολογήσουν το παραμικρό. Γι' αυτόν τον λόγο το αφήνουν να προκαλεί από τον Ιερό Βράχο, χωρίς να τιμωρείται κανένας ..."Μήνυμα" ετοιμότητας στέλνει στα αφεντικά του από την Ακρόπολη.

...Η συνέχεια εδώ:

http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2018/07/makedonikes-thermopyles.html

ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ 2
ΦΑΡΩΝ 136 ΚΑΛΑΜΑΤΑ
Email   e.sy.kalamatas2@gmail.com
ΤΗΛ. 27210-26938    ΚΙΝΗΤΟ.   6977-625844