Κυριάκος Μητσοτάκης: Ένας βολικός και συνάμα επικίνδυνος πρωθυπουργός;
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα πλέον για να αντιληφθεί κανείς ότι το πολιτικό προσωπικό συλλήβδην αφήνει συνειδητά τον Μητσοτάκη να βγάλει το φίδι από την τρύπα, ενώ παράλληλα η κάθε πλευρά επιχειρεί να συντηρήσει το προφίλ της με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα.
Ήτοι, ο στρουθοκαμηλισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Θα μας πείτε, ποιος μουρλός θα ήθελε να διαχειριστεί το ανεξέλεγκτο χάος που προκάλεσαν οι μητσοτακικοί χειρισμοί σε όλους τους μείζονες τομείς (κορονοκρίση, οικονομία-εργασιακά, εθνικά, μεταναστευτικό-εγκληματικότητα);
Αυτονόητη η απάντηση. Όμως ο ορισμός της πολιτικής είναι ο απεγκλωβισμός μιας χώρας και του λαού της από τα όποια δεινά τους κρατούν δέσμιους.
Όχι οι άσκοποι βερμπαλισμοί που έχουν ως μοναδικό στόχο τη διατήρηση του κάθε πολιτικού φέουδου την ώρα που πατρίδα και λαός βαδίζουν κυριολεκτικά στο άγνωστο.
Πάρτε για παράδειγμα τον Τσίπρα. Τι κάνει; Πετάει συνεχώς τη μπάλα στην εξέδρα. Όχι γιατί είναι αμόρφωτος κι ανίκανος, όπως υποστηρίζουν ανοήτως οι κονδυλοφόροι του μητσοτακισμού. Αλλά γιατί μια φορά την έκανε την κουτουράδα και δεν πρόκειται να την επαναλάβει. Άρα, άσε τον Μητσοτάκη να καταστραφεί από την οργή των πολιτών για τη μαυρίλα που έφερε στις ζωές τους, τις εθνικές ήττες, τη μάστιγα του μεταναστευτικού κλπ., κι όταν σαπίσει το φρούτο θα ξαναέρθω καβάλα στο άλογο.
Ανάλογη τακτική ακολουθούν και τα λοιπά κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης προς εξασφάλιση των ποσοστών τους για να μην χάσουν τα βουλευτικά προνόμια και… έτερον ουδέν.
Οι πιο τραγικοί παρ’ όλ’ αυτά είναι οι συμπολιτευόμενοι.
Οι οποίοι αφήνουν παρασάγγας πίσω τους παραπάνω όσον αφορά την ιδιοτέλεια.
Για τους βουλευτές δεν το συζητάμε. Λιοντάρια στο παρασκήνιο, γατάκια στο προσκήνιο. Αναμενόμενη συμπεριφορά με τεράστιες δόσεις αυτογνωσίας για ευνόητους λόγους.
Αυτοί εντούτοις που δυστυχώς αποδείχτηκαν επιεικώς ποταποί, είναι οι δήθεν εκφραστές των πατριωτικών δυνάμεων της παράταξης. Καθώς είναι πια ηλίου φαεινότερο πως ό,τι κάνουν το κάνουν μπας και κατοχυρώσουν τον τάχα έρωτα που τρέφουν για την πατρίδα μήπως και γλυτώσουν από την πολιτική αφάνεια που καραδοκεί απειλητικά.
Σχετικά με κάτι άλλους που προς στιγμήν φάνηκε ότι νοιάζονται για την πατρίδα, τελικά ξεφούσκωσαν σαν τρύπια μπαλόνια. Θέλει πραγματική παλικαριά ο πατριωτισμός αγαπητοί. Κι όχι επικοινωνιακές κινήσεις εντυπωσιασμού για να πιάσετε στασίδι αναμένοντας τη μετα-Μητσοτάκη εποχή, οι οποίες αναιρούνται αμέσως ένεκα του ραγιαδισμού που έχει εμποτίσει μέχρι και τις ψυχές σας.
Ωστόσο αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι δόλιοι… wannabe αντικαταστάτες του μητσοτακισμού, είναι ότι ο λαός έχει πάρει χαμπάρι τις άθλιες τακτικές τους κι αρχίζει να τους γυρίζει την πλάτη.
Με τον Μητσοτάκη να το συνειδητοποιεί. Εξού και οι αδιάκοπες προσπάθειές του να εγκαθιδρύσει το μητσοτακικό καθεστώς για να εδραιωθεί στην εξουσία.
Γνωρίζει ότι ουδείς εκ των προαναφερόμενων διαθέτει το θάρρος να τον αμφισβητήσει και νομοθετεί κατά το δοκούν προς εξυπηρέτηση και προστασία των συμφερόντων του, ευελπιστώντας ότι θα ξαναβγεί αυτοδύναμος όταν το θελήσει.
Κοινώς, ποντάρει στην επανάληψη του μη χείρον βέλτιστον.
Κάτι που κάλλιστα δύναται να προτιμήσει εκ νέου ο λαός, εφόσον δεν αλλάξουν μυαλά οι δυνητικοί αντικαταστάτες του Μητσοτάκη.
Θα ξυπνήσουν άραγε ή θα συνεχίσουν να δουλεύουν άθελά τους για τον Κυριάκο;
Ίδωμεν.
ΥΓ.1- Εννοείται πως όποιος κι αν επικρατήσει το μαύρο μέλλον της χώρας είναι προδιαγεγραμμένο. Άλλωστε κάνεις δεν θα μπορούσε να περιμένει κάτι καλύτερο με τα πολιτικά υλικά που έχει στη διάθεσή της.
ΥΓ.2- Που θα πάει θα βρεθεί ο ηγέτης…
ΥΓ.3- Το θέμα είναι όταν βρεθεί αν θα κυβερνήσει κάτω ή πάνω από την Πελοπόννησο.
ΥΓ.4- Άσχετο αλλά συγχρόνως σχετικό. Με πόσους νεκρούς δημοσιογράφους θεωρούν ότι θα καλύψουν τα νώτα τους αυτοί που φοβούνται να μην αποκαλυφθούν; Διότι απ’ ό,τι διαβάζουμε στο τσακ απέφυγαν τον χάρο άλλοι δύο. Λέτε γι΄ αυτό ο πρωθυπουργός να κυκλοφορεί με συνοδεία-αστακό; Δεν ξέρουμε αν είναι εντύπωσή μας, αλλά όλο αυτό το δυσώδες σκηνικό θυμίζει έντονα τo γνωστό Narcos. Ανεβασμένες καταστάσεις…
