Η Ιερά Σύνοδος με το ευγενικό Ανακοινωθέν κ. Μωϋσή σε ανακάλεσε () στην τάξη! Πλήν όμως εσύ δεν το αντιλήφθηκες! Με την εν συνεχεία δοθείσαν απάντησίν σου εμφανίζεσαι και πάλιν ως ασεβέστατος! Ιδού ένα μέρος της απαντήσεώς σου:
«………θα ήθελα να πω ότι τις Άγιες μέρες των Χριστουγέννων και των γιορτών έχουμε την ευκαιρία να στοχαστούμε και να θυμηθούμε τις βασικές μας αξίες. Την αξία της ανθρώπινης ζωής, αλλά και την αξία της προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Αυτές είναι οι θεμελιώδεις αξίες της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης».
Δεν είπες, λοιπόν, ούτε μία λέξη για τον Χριστό ή για την Παναγία μας, την Οποίαν εσύ, ανάξιε άνθρωπε, ευτέλισες με την δαιμονικής εμπνεύσεως απεικόνισή σου.
Η Εκκλησιαστική Διοίκησις, λοιπόν, σε χαϊδεύει! Εμείς, αντιθέτως, κύριε ψευδο-Έλληνα και παληο-Εβραίε Μωϋσή, θα σου τα ψάλλουμε με την πιο σκληρή γλώσσα!
Θα ξαναγυρίσουμε στα παληά μας χρόνια, τότε που ήμουνα μαθητής του σημερινού Λυκείου (και τότε οκταταξίου Γυμνασίου) κατά την περίοδο 1953-1956. Τότε, λοιπόν, υπήρχε μια «μόδα» ή μια κακή συνήθεια: Όταν ένας μαθητής φιλονικούσε με ένα συμμα-θητή του, ή όταν ήθελε να τον πειράξει ή και να τον ταπεινώσει, με πολλήν αναίδειαν έβγαζε από τα χείλη του τα πολύ αισχρά και βλάσφημα αυτά λόγια: «ρε σύ παληοτόμαρο, γ…. τη μάννα σου»! () Οπότε ο θιγόμενος γινόταν έξω φρενών, κοκκίνιζε από θυμό, άρπαζε από το λαιμό τον υβριστή συμμαθητή του και του έλεγε: «Ρε σύ, για τη μάννα μου δεν σου επιτρέπω να λες τέτοιες βωμολοχίες! ΑΝΑΚΑΛΕΣΕ ΑΜΕΣΩΣ, ΑΛΛΟΙΩΣ ΘΑ ΣΕ ΠΝΙΞΩ»! Οπότε ο αισχρολόγος, τρέμοντας, έλεγε: «Ανακαλώ, ανακαλώ, ανακαλώ, σε παρακαλώ, μη με πνίξης». Και η φιλονικία ελάμβανε τέλος!
Έχοντας, λοιπόν, κι εγώ αυτήν την παράδοση, ασεβέστατε και αθυρόστομε κύριε Μωϋσή ή Ηλία, (Εβραίε ή Έλληνα, εσύ το γνωρίζεις), θυμωμένος γιατί προπηλακίζεις και ευτελίζεις την Μεγάλη Μάννα μου, την Παναγία μας, σε πιάνω κι εγώ από τον λαιμό και σου λέγω: «Βρε ασεβέστατε άνθρωπε Μωϋσή, ανακάλεσε ΑΜΕΣΩΣ ό,τι είπες και ό,τι έγραψες για την Μάννα μου, την Υπεραγία Θεοτόκο, αλλοιώς θα σε καταρασθώ και θα σε αφορίσω!»
Σου δίδω, λοιπόν, περιθώριο μέχρι της 31ης Δεκεμβρίου λήγοντος έτους, για να αποσύρης την προσβλητική απεικόνιση της Παναγίας μας και να ζητήσης δημοσίως συγγνώμην για το συντελεσθέν έγκλημά σου. Επίσης καλόν θα ήτο να επισκεφθής έναν ιερέα και να εξομολογηθής το έγκλημά σου!
Επειδή, όμως, είμαι βέβαιος, ότι δεν πρόκειται να πράξης τίποτε από τα υποδεικνυόμενα, γι’ αυτό ακριβώς θα σε πνίξω, όχι με τα χέρια μου, όπως γινόταν κάποτε, όταν ήμασταν έφηβοι, αλλά με σκληρά λόγια, ταλαίπωρε άνθρωπε και υβριστή της Παναγίας μας. Υβριστή της Μάννας μου!
Είσαι, λοιπόν, ένα όργανο του Διαβόλου, γι’ αυτό και πολεμάς ό,τι έχει σχέση με το Θεό! Είσαι ένας ταλαίπωρος άνθρωπος, ο οποίος φωνάζει και γράφει, για να πλήξη τον Πανάγαθο Θεό! Ο διάλογος μεταξύ του μνήστορος Ιωσήφ και της Υπεραγίας Θεοτόκου σκοπόν έχει να πλήξη την θεότητα του Σωτήρος Χριστού, του Οποίου την Γέννηση εορτάζομεν! Σας τον παραθέτω, αγαπητοί μου αναγνώστες:
Η Παναγία προς τον Ιωσήφ: «Γιατί δεν φοράς μάσκα;»
Ιωσήφ ο Μνήστωρ: «Δεν πιστεύω στον κορωνοϊό»
Η Παναγία: «Ό,τι έμεινα έγκυος από κρίνο όμως ε? Αμάσητο το κατάπιες».
Κάτω από τα λόγια αυτά κρύπτεται η εκ μέρους σου, αθεόφοβε κ. Μόσιαλε, αμφισβήτησις περί της Θεότητος του γεννηθέντος Σωτήρος Χριστού, ο Οποίος όμως δι’ ημάς τους πιστούς είναι ο ενανθρωπήσας Υιός και Λόγος του Θεού και Πατρός! Ημείς πιστεύουμε και προσκυνάμε Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, Τριάδα Ομοούσιον και Αχώριστον!
Είσαι, λοιπόν, και άπιστος και υποκριτής! Αφού στο Διαδί-κτυο δεν έμφανίζεις τον εαυτό σου ως Ηλία Μόσιαλο, αλλά τον Μωϋσή τον Εβραίο, ήτοι τον Elias Mossia !!!!
Επομένως δεν σου αξίζει η αγάπη της καρδιάς μας! Ώστε ήλθεν η ώρα να σε καταρασθώ και να σε ….αφορίσω! Θα χρησιμο-ποιήσω, λοιπόν, τα σκληρά λόγια της Μητρός Εκκλησίας:
«Κύριε ημών Ιησού Χριστέ,
Αφωρισμένος είη ο δούλος Σου Ηλίας παρά της Παναγίας, Ομοουσίου, Ζωοποιού και αδιαιρέτου Τριάδος, του ενός τη φύσει Θεού κυρίου Παν-τοκράτορος. Κατηραμένος, ασυγχώρητος, και μετά θάνατον άλυτος και τυμπανιαίος, κληρονομήσει την λέπραν του Γιεζή και την αγχόνην του προδότου Ιούδα. Σχισθείσα η γη καταπίοι αυτόν ως τον Δαθάν και Αβειρών. ……. Κατηραμένος έστω και ο εισερχόμενος εν τη οικία αυτού και ο εξερχόμενος. Τα υπάρχοντα αυτού έστωσαν εις διαρπαγήν. Συν-εκλειπέτωσαν εκ της οικίας αυτού, ως εκλείπει καπνός από προσώπου πυρός. Εν γενεά μιά εξαληφθείη το όνομα αυτού. Άγγελος Σατάν προπορεύεσθω έμπροσθεν αυτού. Γένοιτο έμπνους, κατάβρωμα των σκωλήκων, στένων και τρέμων επί της γης ως ο Κάϊν. Πρόσωπον Θεού ου μη ίδοι. Είη υπόδικος τω αιωνίω αναθέματι και υπέκαυμα της ατε-λευτήτου κολάσεως, έχοιεν δε και τας αράς απάντων των Οικου-μενικών Συνόδων και λοιπών αγίων πατέρων. Ει δε τις των Ορθοδόξων χριστιανών συγχρωτίζεται και συνεργεί αυτώ, και ούτος έσται κατά-κριτος από της Εκκλησίας. Ο δε Θεός της υπομονής και της παρακλήσεως δώη ἡμίν το αυτό φρονείν, εν αλλήλοις, κατά Χριστόν Ιησούν, ίνα ομοθυ-μαδόν και εν ενί στόματι δοξάζωμεν τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Ρωμ. 1,5), Ού η χάρις και το άπειρον έλεος είη μετά πάντων υμών. Αμήν»!