Στρατιωτικοί θα μπορούν να κυκλοφορούν οπλισμένοι, με άδεια να ανοίξουν πυρ εκτός στρατοπέδων

 

Η  Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών  Εθνικής Άμυνας, Νικόλαου Παναγιωτόπουλου  και  Προστασίας του Πολίτη, Παναγιώτη Θεοδωρικάκου με τίτλο:  «Οπλοκατοχή, οπλοφορία, οπλοχρησία προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεωνπέραν της φύλαξης στρατοπέδων, ζωτικών χώρων και εγκαταστάσεων από τα όργανα υπηρεσίας, τα τμήματα φυλακής ή ασφάλειας και τα στελέχη της στρατονομίας»,   κοινοποιήθηκε σε φύλλο εφημερίδας της κυβέρνησης στις 4 Ιουλίου.

Βάσει  αυτής της απόφασης, ο ελληνικός στρατός  αναλαμβάνει και χρέη της ελληνικής αστυνομίας, και του δίνεται μάλιστα η δυνατότητα να ανοίξει πυρ ακόμη και εκτός στρατοπέδων.

Αναλυτικότερα,  οι ένοπλες δυνάμεις  θα αναλαμβάνουν αποστολές όπως,  η συνοδεία και η προστασία υψηλών προσώπων της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας των Ένοπλων Δυνάμεων  έως το επίπεδο των διοικητών μειζόνων διοικήσεων εντός και εκτός στρατιωτικών χώρων, καθώς και τη συνοδεία, χρηματαποστολών, υλικών και μέσων στρατιωτικού ενδιαφέροντος, που μεταφέρονται εκτός στρατιωτικών χώρων, μέσω της παρουσίας και δράσης ειδικά εκπαιδευμένου προσωπικού.

Επιπλέον, το προσωπικό των Ένοπλων Δυνάμεων θα μπορεί να κυκλοφορεί οπλισμένο και με άδεια να ανοίξει πυρ για την εκπλήρωση των συγκεκριμένων αποστολών, εφόσον υφίσταται κίνδυνος ένοπλης επίθεσης εις βάρος του προσώπου που συνοδεύει ή του ίδιου.

Ο νέος ρόλος που αποδίδεται πλέον στον ελληνικό στρατό, δηλαδή αυτός της αστυνόμευσης και της καταστολής, δημιουργεί άπειρα ερωτηματικά ειδικά  αυτή την χρονική περίοδο, που οι προκλήσεις  από την Τουρκία αυξάνονται καθημερινά.

Και με αυτή την απόφαση ο στρατός αναγκάζεται  να  ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες, οι οποίες δεν  έχουν σχέση με το αντικείμενο το οποίο πρέπει να υπηρετεί, που δεν είναι άλλο από την υπεράσπιση της ακεραιότητας της πατρίδας μας.

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που οι ένοπλες δυνάμεις ευτελίζονται και αναλώνονται σε υπηρεσίες εκτός καθηκόντων τους. Όλες οι κυβερνήσεις απαξιώνουν συνεχώς τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, μετατρέποντας τες σε  «παιδιά για όλες τις δουλειές».

Ο στρατός και τα στελέχη του χρησιμοποιούνται ως φθηνό εργατικό δυναμικό για κάθε εργασία στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης Μεταναστών, για να σβήνουν φωτιές, να φτυαρίζουν χιόνι, και….. να μοιράζουν σάντουιτς στους αποκλεισμένους της αττικής οδού τον χειμώνα, ακόμη  και να μπαλώνουν  «τρύπες» ..

Τώρα όμως, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο  η κυβέρνηση  οπλίζει τους στρατιωτικούς εκτός των στρατοπέδων  και τους αναθέτει μάλιστα την προστασία υψηλών πολιτικών και στρατιωτικών  προσώπων.

Να σημειωθεί, ότι μέχρι και σήμερα ούτε η στρατονομία  που συνοδεύει   τους  ανώτατους  αξιωματικούς  δεν ήταν ένοπλη!!!

Τι είναι τελικά αυτό που φοβάται τόσο πολύ το πολιτικό καθεστώς της Ελλάδας, που αποφασίζει πως  οι  3.500  και πλέον αστυνομικοί που απασχολούνται για τη φύλαξη πολιτικών και λοιπών αξιωματούχων  δεν είναι αρκετοί, και δεσμεύει το έμψυχο δυναμικό του στρατού  για αυτόν τον σκοπό;

Εάν δεν είναι φόβος, τότε  ο οπλισμός εκτός στρατοπέδων των ενόπλων δυνάμεων, σε μια περίοδο ειρήνης και υποτιθέμενης δημοκρατικής διακυβέρνησης, θυμίζει πρακτικές ολοκληρωτικού καθεστώτος  με τα γνωστά αποτελέσματα,  τόσο κατά της ελευθερίας  και των ανθρώπινων δικαιωμάτων των πολιτών,  όσο και κατά της ασφάλειας της ίδιας της χώρας μας με ότι αυτό συνεπάγεται…