...όχι βέβαια για αρχαιολογικές ή επιστημονικές ανακαλύψεις ούτε για υποβρύχιο ψάρεμα με ψαροντούφεκο αν και όπως φαίνεται θα χρειαστούμε ντουφέκι για πολλά πολλά πράγματα. Τελείωσε αισίως το δωδεκαήμερο για τους θρησκευόμενους και ο ανοιξιάτικος καιρός επέτρεψε στον κόσμο να διασκεδάσει σε αναρίθμητες εκδηλώσεις της εποχής.

Και τώρα ήρθε η ώρα όχι του απολογισμού αλλά του τι μας περιμένει και τι πρέπει να γίνει διότι εκουσίως ή ακουσίως πολλά έμειναν στην μέση. Πλέον αυτών εμφανίστηκαν και νέα και πρέπει να επανέλθουμε στην τάξη. Η οποία τάξη δυστυχώς έχει πάρει τον κατήφορο και κυλιέται στην αταξία.

Οι επίδοξοι κυρίαρχοι του πλανήτη φροντίζουν να μας κρατούν δέσμιους και υπάκουους με μεθόδους οι οποίες παρουσιάζονται σε σωστούς γι’ αυτούς χρόνους, όμως εμείς εν παραζάλη βρισκόμενοι προσπερνάμε με μόνιμη επιδίωξη τα ατομικά οφέλη. Η συσπείρωση της κοινωνίας στο ναδίρ και είναι συνέχεια της οικογενειακής διασποράς και διάλυσης. Καινά φαινόμενα δεν είναι διότι η απαρχή αυτών βρίσκεται πολύ πίσω σε βάθος χρόνου και εξαρτάται από έκαστον εξ ημών η συνειδητή αναγνώριση και η δυναμική αντιμετώπισης. Κατ’ επέκταση τα ίδια βλέπουμε και στην πολιτική ζωή να συμβαίνουν.

Εδώ όμως είναι και η τραγωδία. Βιώνουμε μια αφόρητη κατάσταση και δυστυχώς μέσα σε μια τραγική παραίτηση έχουμε απεμπολήσει την αξιοπρέπεια μας και την από φυσικού θέληση για ζωή. Τα παλαιότερα όπως και τα νέο αναφυόμενα σκάνδαλα μας αφήνουν αδιάφορους. Εγκλωβιστήκαμε και δεχθήκαμε παγερά αδιάφορα την απαξίωση μας από το κράτος και τις κυβερνήσεις που υπακούουν και εκτελούν βάσει οδηγιών από γνωστά πλέον κέντρα λήψης αποφάσεων. Και οι αποφάσεις αυτές είναι εναντίον μας και σιωπηρώς τις αποδεχόμαστε.

Ουδέν συναίσθημα για αναξιοπαθούντες και πένωντες.

Η εθνική ιδέα εσφάγει στον βωμό της δόλιας παγκοσμιοποίησης. Η θέληση για δημιουργία αντικαταστάθηκε από την υλική επιτυχία. Το πνεύμα υποδουλώθηκε στον εγωισμό. Η αλληλεγγύη πέρασε στην λήθη και ο αλτρουισμός είναι μια χαμένη υπόθεση. Η συμμετοχή στα κοινά είναι πλέον στα χέρια κακοποιών, προδοτών και εξαγορασμένων και αυτό δυστυχώς σε πλήρη γνώση μας.

Έτσι μπήκαμε στον κύκλο των απαγορεύσεων, των περιορισμών και εθισμένοι θα δεχθούμε την ολοκληρωτική στέρηση της ελευθερίας.

Δεν έχω σκοπό να σας χαλάσω την μέρα σας αλλά εύχομαι ολόψυχα να είστε υγιείς και να μην αρρωστήσετε ποτέ. Δεν θέλω να σας δω στις ουρές των φαρμακείων, σ ’αυτό το τελευταίο κόλπο των εχθρών του Ανθρώπου.

 

Χρήστος Κράγιας