Ψυχοφάρμακα: H σκοτεινή πλευρά της ιατρικής

 

 

Σοκαρισμένη είναι η ψυχιατρική κοινότητα, καθώς έχουν διπλασιαστεί η κατανάλωση ψυχοφαρμάκων στην Ελλάδα, ενώ τετραπλασιάστηκαν τα αντικαταθλιπτικά.
Μια δεκαετία πίσω  είχαν προειδοποιήσει  οι ψυχίατροι, ότι η κατάθλιψη θα είναι η δεύτερη ασθένεια μετά τον καρκίνο.
Σε συνέντευξη του ο ψυχίατρος κ. Νίκος Μιχάλας είπε ότι η αποκορύφωση των ψυχοφαρμάκων επήλθε μετά τον εγκλεισμό λόγο πανδημίας covid-19.
Επίσης, σύμφωνα με την μελέτη «Χαρακτηριστικά της Ελληνικής εξωνοσοκομειακής συνταγογράφησης 2015-2021», που εκπόνησε ο καθηγητής οικονομικών και υγείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης κ. Νίκος Πολύζος, 1 στα 6 φάρμακα που λαμβάνουν οι ηλικίες 45-59 χρονών είναι ψυχοφάρμακα (αγχολυτικά, υπνωτικά κ.α)
Ανέφερε επίσης ότι τα ψυχοφάρμακα έχουν λάβει θέση και στις νεαρές ηλικίες από 19-25 χρόνων.
Ένα εύλογο ερώτημα που γεννάται εδώ είναι, ποια η αιτία της αύξησης των ψυχοφαρμάκων, η ακόμα καλύτερα η ύπαρξη αυτών;

Ας κάνουμε μια μικρή αναφορά στο παρελθόν.
Το 2010 η χώρα είναι βυθισμένη στην οικονομική κρίση, όπου και όλοι μιλάνε για χρεοκοπία.
Έπειτα η Βουλή ψηφίζει τα μνημόνια, όπου μέχρι σήμερα νιώθουμε το ποσό σκληρά κατά του ανθρώπου μέτρα πάρθηκαν.
Μετά έχουμε, μείωση μισθών, μείωση συντάξεων, κόψιμο δώρων και 13,14 μισθού.
Έβαλαν τεκμήριο τα παιδιά, σε μια χώρα χωρίς παιδιά.
Παράλληλα όμως αυξάνονται καθημερινά οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης (ψωμί, γάλα, νερό, λάδι, βενζίνη).
Πόσο και πώς λοιπόν, θα αντέξουν οι Έλληνες πολίτες αυτό το αδιέξοδο, χωρίς να μην κυλήσουν στα ψυχοφάρμακα, βλέποντας κάθε μέρα να είναι χειρότερη από την προηγούμενη;
Πώς να μην νιώθουν θλίψη και μοναξιά, βλέποντας να καταπατούνται συνεχώς τα δικαιώματα τους και να αυξάνονται οι υποχρεώσεις;

Οι κυβερνήσεις, βλέποντας τους ψηφοφόρους και πολίτες, να βιώνουν τέτοια ψυχολογική πίεση, ώστε να φτάσουν στο σημείο αντικαταθλιπτικών, τι κάνουν για αυτό;
Μήπως αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση, δεν θα μιλάμε πια για ποσοστό ανθρώπων που κάνουν χρήση ψυχοφαρμάκων, αλλά για ποσοστά αυτοκτονιών;
Βλέπουμε ότι η ανθρωπότητα είναι εγκλωβισμένη μέσα σε ένα ιατρικό καθεστώς, που πρόθεση έχει, μέσω των χημικών φαρμάκων να διατηρεί διαρκώς τους ανθρώπους αρρώστους. Και πως αποδεικνύεται αυτό;

Ας πάρουμε παράδειγμα τα ψυχοφάρμακα.
Η δημιουργία των ψυχικών νοσημάτων στον άνθρωπο συμβαίνει διότι υπάρχει σύγκρουση του εσωτερικού περιβάλλοντος με το εξωτερικό.
Εδώ παρεμβαίνει η ιατρική, που λέει ότι πρέπει να πάρεις τα συγκεκριμένα φάρμακα και φυσικά με το αζημίωτο.
Κανείς όμως δεν λέει, ότι τα συγκεκριμένα φάρμακα δεν θεραπεύουν την ασθένεια, απλά την θέτουν σε καταστολή.
Εκτός αυτού, παραμέρισαν άλλες ιατρικές που είναι φυσικές και φιλικές για τον άνθρωπο όπως ομοιοπαθητική, ηλεκτρομαγνητική, χειροπρακτική και έμειναν στην φαρμακευτική, που είναι και η πιο κερδοφόρα.
Μην ξεχνάμε ότι ο οργανισμός είναι ένας τέλειος μηχανισμός και οποιαδήποτε λειτουργία κάνει έχει  συγκεκριμένο σκοπό. Όταν παρεμβάλει λοιπόν η ιατρική στον οργανισμό μέσω της χημείας, του αποσπά τεράστια ποσοστά ενέργειας για να μεταβολίσει αυτή.

Γιατί λοιπόν ένας άνθρωπος να επιλέξει την χημεία για θεραπεία, και απλά να μην αλλάξει το περιβάλλον στο οποίο ζει για να είναι υγιής;
Το σημερινό περιβάλλον στο οποίο ζούμε μόνο φιλικό προς την κοινωνία δεν είναι.
Ο άνθρωπος έχει χάσει και παραδώσει την υγεία του, σε υλικό αλλά και σε πνευματικό επίπεδο.
Ζει μονίμως στο άγχος και πως θα επιβιώσει, χάνοντας την ευκαιρία για να δημιουργήσει.
Τέτοιες συνθήκες επικρατούν στο ζωικό βασίλειο. Ο άνθρωπος όμως δεν είναι ζώο.
Πρέπει να δημιουργεί.
Πρέπει να βιώνει την υγεία του, μέσα σε ένα περιβάλλον που θα είναι ήρεμος, χωρίς άγχος.
Πρέπει να βιώνει την δικαιοσύνη, όπου θα έχει ίσα δικαιώματα με τους συνανθρώπους του, και οποιαδήποτε καταπάτηση ενός δικαιώματος του, αποτελεί βλάβη για την κοινωνία.
Πρέπει να σκέφτεται με λογική και όχι με το ένστικτο.

Τελικά τι  είναι αυτό που κρατά σήμερα τον άνθρωπο πίσω;
Ο φόβος;
Αν ναι, τότε το μόνο που μένει είναι να ενωθεί.
Ενωμένος ο άνθρωπος δεν έχασε και δεν φοβήθηκε ποτέ!